De eerste 5 km. hard lopen

Afgelopen week zijn we dus 5 dagen in Wenen geweest. Erg gezellig, veel gelopen, veel gestaan en weinig gezeten. Na anderhalve dag begon het gaan zitten en opstaan van de stoel toch wat problemen te geven. Poeh hé. Dat deed pijn. Als ik maar weer stond en liep dan was het goed. Ging het weer prima. Slapen leverde ook geen problemen op. Ik had dus hoop dat het wel weer vanzelf over zou gaan. Komt waarschijnlijk omdat we weinig rust krijgen, dacht ik.  Want ik wist ook al dat we maandag 5 km. zouden gaan hardlopen. Die wilde ik wel graag mee doen. En dan is een pijnlijke rug niet echt handig. De een na laatste nacht in Wenen werd ik toch wakker van mijn rug. Ik draaide mezelf om en het leek wel of het onderstel niet mee wilde. Loodzwaar en niet van hun plek te krijgen die benen. Gelukkig had ik pijnstillers bij me en ook direct maar in genomen. Want als je nog 2 dagen door de stad moet jakkeren dan kun je eigenlijk geen rugpijn gebruiken. Bovendien moest ik maandag 5 km. hardlopen.

De pijnstiller heeft zijn werk goed gedaan en zondag de dag dat we weer vertrokken heb ik weinig last gehad van mijn rug. We zijn nog wel even de stad in geweest maar toch ook wel rustiger aan gedaan dan de dagen ervoor. Je moet tenslotte ook zorgen dat je op tijd voor het vliegtuig bent. Op het vliegveld de Marathon van New York zitten kijken, beetje gelezen en weer lekker gegeten. Om 1.00 uur maandagochtend weer thuis maar oké de volgende dag vrij. We konden gelukkig nog een poosje blijven liggen. Maandag de rommel opgeruimd de was gedaan en een potje hollands eten gekookt. Toch wel relaxed. Want ik moet vanavond hard lopen en wel 5 km.

En dat heb ik gedaan. Bijna 5 km. hard gelopen. Je verbaasd jezelf. Maar dan. De volgende dag. Tjonge toch wel een beetje spierpijn, wat zeg ik een beetje, gewoon behoorlijk spierpijn. Dat viel dus eigenlijk knap tegen. Je moet stoppen als het niet meer gaat zeggen ze dan. Maar vaak weet ik pas de volgende dag dat het niet meer ging. En dan ben je te laat. Dat wordt nog even een puzzeltje hoe ik daar mee om moet gaan.

P.s. Kijk en lees ook mee op mijn Facebookpagina zodat je geen verhaal, foto, haiku of hersenspinsel meer mist. Vind ik leuk!!!