Slapeloze nacht

Dinsdag heb ik me opgegeven voor de Marikeloop in Nijmegen en de eerste slapeloze nacht diende zich direct aan. Inslapen lukt wel maar oh wee als ik een keer wakker wordt. Dan kan ik het verder wel schudden als er iets bijzonders is. Is er iets bijzonders dan vraag je jezelf af. Al de hardloopverhalen bij elkaar genomen is 10 km. niet zo ver, dat moet je kunnen. Maar blijkbaar twijfelde ik daar toch iets aan.

Met de atletiekclub we trainen  voor de Marikeloop. Een betere voorbereiding kun je niet krijgen. We krijgen voorlichting over de training, voeding en hydratatie. Lijkt me ontzettend interessant om te horen wat je allemaal moet en kunt als voorbereiding op zo’n run. Ga nu niet zeggen, wij lopen dagelijks 10 km. Klopt dat weet ik. Maar wij ongeveer 15 dames gaan ervoor. Omdat het nog bijna 5 dagen duurde voordat we weer zouden gaan trainen dacht ik slim te zijn en bij Runnersworld een trainingsschema voor de 10 kilometer te halen. Zo kon ik het schema al eens bestuderen en kijken hoever ik zou kunnen staan wat betreft de training van 10 kilometer.

Dat had ik dus beter niet kunnen doen. De eerste week van het trainingsschema moet je een langzame duurloop van 35 min. doen. Mijn eerste gedachten waren, hemeltje lief dat kan ik volgens mij nog helemaal niet. Dat wordt morgen een testr(case)race. Woensdagochtend de hardloopkleren en -schoenen aangetrokken en van start gegaan om eens te zien hoever ik zou kunnen komen. Het werden 30 minuten in plaats van 35 minuten met een tweetal stops erin. Mijn darmen deden niet helemaal wat ik wilde wat de eerste stop op leverde en de tweede stop, een 10 minuten later moest echt eventjes. Ik was bang dat de test anders direct al afgelopen zou zijn.  Nadat ik gestopt was stonden er toch 5 kilometer op de teller.  Verbaasd over dat aantal kilometers begon ik wat meer vertrouwen te krijgen over het al dan niet slagen van de trainingen en de Marikeloop.

Woensdagmiddag hebben we nog 9-holes gegolfd, donderdag 18 kilometer gewandeld in Den Haag en vanmorgen gewoon weer naar de training geweest met de club. Ik had ondanks alle sportieve activiteiten weer zin om te gaan. Dat leek me wel een goed teken van een redelijke snel herstel. Prima toch.  Een rondje van bijna 9 kilometer is het geworden vanmorgen en ik liep als een kieviet. Nog 13 weken te gaan voor de Marikenloop. Dat moet toch lukken?

Ps. Kijk en lees ook mee op mijn Facebookpagina zodat je geen verhaal, foto, haiku of hersenspinsel meer mist. Vind ik leuk!!!