Klus zaterdag

De dakplaten van de carport waren aan vervanging toe. Al veel langer waren ze aan vervanging toe maar je weet hoe dat gaat met dit soort klusjes, er gaat nogal wat tijd overheen voordat je zo ver bent. Een vriend van ons heeft zich over deze klus ontfermd omdat wij die mensen met die 2 linker handen zijn. Heel lastig maar het is al jaren zo en dat zal ook wel zo blijven. Omdat het een incourante maat is en het materiaal niet vaak meer gebruikt wordt snuffelt onze vriend de bouwmarkten en internet af. Hij weet ook precies wat er te koop is in de bouwwereld en om die reden worden er nogal eens wat leveranciers afgekeurd met de mededeling dat ze veel te duur zijn en het toch zeker stukken goedkoper kan. Zo worden alles gewogen op de weegschaal van prijs – kwaliteit verhouding en nadat ze goed bevonden zijn besteld of gehaald.

De platen lagen al een paar weken achter in de tuin. Er moest alleen nog een geschikte zaterdag geprikt worden. De ene keer zou het te nat worden, de andere keer te koud, dan weer geen tijd. Afgelopen zaterdag bleek samen in onze agenda’s te passen. Fijn, dan kan het bij hem en bij ons van het to do lijstje af.

Half negen was hij er en begon met het sloopwerk. Als hij er aan begint sta ik altijd verbaasd te kijken met het gemak waarmee hij alles doet. Het lijkt alsof het allemaal van zelf gaat. Probleempjes worden moeiteloos opgelost en als dat niet lukt neemt hij rustig de tijd om er over na te denken waarna de oplossing zeker komt. Onbetaalbaar zijn dit soort mensen. Ik heb dan ook altijd het gevoel bij hem in het krijt te staan.

Onze oudste (gehandicapte) dochter vindt dit geklus zo ontzettend gezellig dat je haar de hele dag niet hoort. In een beschut hoekje zit ze alles te bekijken en beluisteren. Hele koude handjes kreeg ze van het buiten zitten maar het lijkt wel of ze er gewoon geen erg in heeft.

En dan komt het moment dat er geluncht moet worden. We hebben al sinds jaren de gekke maar heerlijke traditie, als er geklust wordt in of rondom het huis dat we een broodje kroket eten met de mannen van het klusteam. Even snel verse broodjes gehaald en 3 doosjes met kroketten, de frituurpan op het aanrecht en bakken maar. Zo wordt zo’n klus nog gezelliger dan het al is. Tijdens de lunch kwam zijn vrouw, onze vriendin ook nog even binnen vallen voor een kop koffie. Gezelligheid ten top dus, zeker voor onze dochter.

Om een uurtje of 15.00 uur was de klus geklaard. Inclusief rommel opruimen, puin naar de stort brengen en een pilsje drinken. Nu hebben we weer een mooi helder dak op de carport. Zelfs in de schuur is het er lichter van geworden. Heerlijk, grote streep op de to do lijst. Klaar.

‘s-Avonds moesten we op visite en wat denk je? Aan het eind van de avond kregen we een kroket bij de borrel. Ook deze kroket smaakte weer prima maar voorlopig hebben we het wel even gehad met die kroketten (klussen).

P.s. Kijk en lees ook mee op mijn Facebookpagina zodat je geen foto, verhaal haiku of hersenspinsel meer mist. Vind ik leuk!!!