Herstel up-date

Vorige week om deze tijd is er een flinke lastpak uit mijn buik verwijderd. De galblaas vond het langere tijd nodig om het vege lijf te teisteren en daar is om meer leed te voorkomen een stokje voor gestoken.

Nu een week later voelt het al een stuk beter aan. Het herstel gaat met grote ups en soms een flinke down. Afgelopen zaterdag ging het zo goed dat ik het niet nodig vond om ‘s-middags even te gaan rusten. Daar was mijn lichaam het helaas niet mee eens waardoor ik zondag een behoorlijke dipdag heb gehad. Wel zijn we op verjaardagsvisite geweest maar voor vertrek zat ik mezelf al in de weg.  De gezelligheid heeft me redelijk lang op de been gehouden maar bij thuiskomst ben ik gelijk voor een paar uur het bed in gedoken. Daar komt bij dat de pijnstillers inmiddels op zijn en ik alleen nog gebruik mag/kan maken van paracetamol.

Ondanks zondag ben ik heel tevreden over het verloop van het herstel. Zo tevreden zelfs dat ik al aan sporten begin te denken. Na 2 weken is het toegestaan om weer rustig aan het sporten op te bouwen. De verveling begint ook een beetje toe te slaan ondanks de vele ziekenbezoekjes. Zeker, ik kan met huishoudelijke klusjes beginnen maar voor mijn gevoel ben ik lang genoeg thuis geweest, ik wil er wel weer uit. Ondanks de verveling en het eruit willen zal toch even mijn gemak moeten houden denk ik.

Zes weken lang niet meer van 4 kilo tillen is ook zoiets? Wat mag wel en wat mag niet? Stofzuigen vind ik ook zwaar werk maar is geen tillen. Er wordt kracht gebruik, die voor mijn gevoel door de buikspieren gegenereerd wordt en niet alleen vanuit je armen komt. Was op hangen, daar rekt je buik zo lekker van uit, fijn voor de littekens en de buikspieren die ze een uur lang uit elkaar hebben gehouden. Volgende week maar eens kijken of er rustig aan wat langer gewandeld en gefietst kan worden. Het gaat goed en dat willen we graag zo houden.