De aanhouder wint.

Een lange adem is wat je soms nodig hebt om van een blessure af te komen. Het kan zelfs zo lang duren dat je aan opgeven denkt van je geliefde sport. Maar ja, bij het denken aan opgeven bekruipt je gelijk een unheimisch gevoel. Het grijpt je naar de keel want hoe verder als ik stop? Welke sport kan ik nog wel? Je wilt tenslotte blijven sporten en wat kan ik nog wel met mijn blessure en wat kan niet meer?

Wat te denken van al de gezellige contacten opgedaan door jouw sport. Leuke mensen met dezelfde drive. Als je elkaar ziet gaat het direct over de sport, de hobby van jou en je vrienden. Wat is er leuker dan praten over een sport die je gezamenlijk beoefend. Stop je met sporten dan ga je al die contacten missen, wil je dat wel? Kun je dat aan? Je wilt er eenvoudigweg niet over nadenken.

Hoe nu verder met de blessure waar maar geen eind aan lijkt te komen?
Misschien kan je als ervaringsdeskundige iets helpen. Ik heb een negental tips waar je wellicht wat aan kunt hebben.

1. Zoek een goede arts of therapeut die je kan helpen bij je blessure.
   Heb je geen goed gevoel over je behandelaar zoek dan naar een andere therapeut. Diegene waarbij je onder behandeling bent is deskundig genoeg maar als het niet klikt kan herstel langer duren dan nodig is. Soms is het zelfs verstandiger om naar een sportarts te gaan.
2. Vergeet niet een podoloog te raadplegen.
   Evenals bij wandelen kun je bij het hardlopen problemen krijgen door verkeerde schoenen, een open deur. Naast het hebben van goede schoenen zijn de zooltjes net zo belangrijk. Zolang er geen klachten zijn, is het niet nodig, maar zijn er wel klachten laat je voeten dan ook eens door een podoloog bekijken. De (mis)stand van je voeten zijn bij blessures zeker zo belangrijk.
3. Krijg je oefeningen mee naar huis, bedenk dan dat rust ook een oefening is.
   Graag willen sporten of weer aan het werk gaan kan een slechte leidraad zijn voor het tempo waarmee jij je oefeningen doet of zelfs alweer van start bent gegaan met je sport. Ga niet als een dolle je oefeningen te vaak of te veel doen. Hou het schema aan wat je hebt opgekregen.
4. Neem de tijd om te herstellen.
   Laat je niet van de wijs brengen door anderen om zo snel mogelijk weer van start te gaan. Heb je nog geen goed gevoel om te beginnen wacht dan gewoon nog even.
   Laat je ook niet door je enthousiasme (ver)lijden om te snel te beginnen.
   Wacht tot je lijf er aan toe is en niet je hoofd. We willen vaak veel te snel.
5. Conditie moet weer opgebouwd worden en daar moet je wat voor doen.
   Blijf je ondanks het opbouwen van je conditie vermoeid, doe het dan nog even rustig aan tot de vermoeidheid minder wordt. Vechten tegen vermoeidheid gaat het probleem niet oplossen. Je lijf heeft tijd nodig om te herstellen van een blessure en soms heeft het daar meer tijd voor nodig dan jij bedacht had.
6. Mag je weer proberen bij je groep aan te sluiten, bouw het rustig op.
   Het is verstandig om het rustig op te bouwen. Doe bijvoorbeeld de helft van wat de groep gaat doen. Train bijvoorbeeld met een groep die het iets rustiger aan doet dan jouw eigen groep. De opbouw gaat snel genoeg, dat zul je zien maar proberen gelijk op je oude niveau mee te draaien is niet slim.
7. Geef niet te snel op, laat de moed niet zakken.
   Zit je voor je gevoel al maanden met de blessure opgescheept, heb geduld. Niet iedereen herstelt even snel. Vergelijk jezelf niet met anderen. Genen, leeftijd, geslacht het speelt allemaal een rol bij de hersteltijd van een blessure.
8. Blijf zoeken naar oplossingen.
   Praat over je blessure met mensen die weten wat een blessure is. Sporters uit je groep, de fysiotherapeut van je club. Soms komen oplossingen en nuttige tips uit een hoek waar je het niet uit verwacht.
9. Last but not least. 
   Leer van je blessure. Pak het de volgende keer anders aan en val niet in oude gewoonten en fouten.

Vooral dat laatste punt heb ik zelf erg veel moeite mee. De knieblessure is goed onder controle. Zo goed zelf dat ik dat mijn hart een sprongetje maakt als ik iets van mijn vroegere hardloop maatjes hoor of zie. Zal ik het nog één keer proberen?