Boek: Vang me als ik val – Nicci French

Nicci French heeft mij tot nu toe nooit zo geboeid. Geen idee welk boek van haar het was maar ik kon er geen touw aan vast knopen en zat geen vaart in. Omdat we tijdens een vakantie nog niet op de plaats van bestemming waren en ik toch iets wilde lezen ben ik ondanks mijn weerzin begonnen aan het boek.

‘Vang me als ik val’ Een intrigerende titel die ik tegenkwam op mijn E-reader. Het moest haast een boek zijn over iemand die niet op een ‘normale’ manier door het leven gaat. Met deze zin heb ik, achteraf gezien, het boek precies samengevat waar het over gaat.

Een boek wat van het begin tot het einde boeiend en spannend is. Holly, de hoofdpersoon vraagt direct je aandacht. Ze maakt de gekste dingen mee, haalt capriolen uit waarbij je denkt, dat kan niet goed gaan. Ondanks al die gekkigheid is ze sympathiek en wekt ze zelfs medelijden op.

Die ideeën en hun uitvoeringen buitelen over elkaar heen en nemen steeds grotere vormen aan totdat het ineens niet meer goed met haar gaat. Welke kant wilden ze toch op met dit boek? Ik begreep het nog steeds niet.

Op de top van haar kunnen stort ze in, wordt te grazen genomen en zakt ze weg in een diep, donder zwart gat. Opgenomen in het ziekenhuis blijkt ze een bipolaire stoornis te hebben wat voor veel van haar uitspattingen de verklaring is. Maar nu de puinhopen nog opruimen.

De weg terug uit het zwarte gat is lang en moeizaam maar dankzij medicijnen en haar vriendin komt ze er weer redelijk bovenop. Als ze weer de grote wereld in mag mist ze wel een beetje haar grote zelf maar zonder medicijnen is geen optie. Daar is ze zichzelf goed van bewust. Terug kan niet maar soms mist ze het wel.