Vandaag eens een mars. Afgelopen week hoorde ik hem weer eens na lange tijd, Mars der Medici en als vanzelf stond ik keihard mee te fluiten in de keuken. Die goede oude tijd, de fanfare liet met regelmaat van zich horen. Wie een instrument wilde leren spelen kwam al snel terecht bij de fanfare. Ze zijn er nog wel maar hebben het moeilijk, nieuwe leden zijn bijna niet te krijgen. Niet veel mensen willen nog in een orkest spelen. Te intensief misschien? Minstens één avond in de week oefenen en als het enigszins mogelijk is in het weekend spelen, ergens lopen in het land of anders op het eigen terrein oefenen. Spelen en marcheren tegelijk. Tegenwoordig gaan fans eerder naar een festival om een zanger of groep te zien en te horen. Destijds hadden we op dat gebied niet zoveel en was een fanfarekorps iets waar we voor de straat op gingen om te kijken en luisteren. Mars der Medici kwam meestal wel een keer voorbij, als je tenminste op de goede plek langs de kant van de weg stond en anders had je pech en moest je achter de muziek aan.
Bewegen en nog veel meer 