Nummer 7 is binnen

Nummertje 7 is binnen. 7 maal de 4-daagse van Nijmegen gelopen. Nu ben ik toch echt geen groentje meer. Meer dan 20 x een 4-daagse lopen zal ik niet redden, veel te laat begonnen maar hier ben ik best een beetje trots op en voel ik me ook geen groentje meer.

Dit keer ben ik niet blijven logeren met de wandelclub, maar samen met een wandelmaatje heen en weer gereden naar huis. Twee totaal andere manieren om de 4-daagse te lopen. Welke de voorkeur heeft kan ik niet zo zeggen. Dit was aardig relaxed. Geen logeerpartij dus ook geen inpakstress. Deze keer liep ik maar 30 km. per dag wat ook bijgedragen zal hebben aan het relaxte gevoel. Bij 40 km. loop je 2 uur langer, minimaal 8 uur in totaal. Bij 30 km. loop je minimaal 6 uur per dag. Op zijn vroegst 5 uur het bed uit en op zijn laatst 3 uur binnen op de wedren. Het beviel boven verwachting goed.

Ga ik met de wandelclub logeren is veel onrustiger en rumoeriger maar daar staat tegenover dat er een fysio en valt er zoveel meer te beleven. Met een mannetje of 20 extra om je heen is er altijd wel iemand die net weer iets anders te vertellen en beleefd heeft.

Gelukkig mochten we dinsdag niet van start gaan. Zelfs woensdag was het nog knap heet. Bij een vroege start, 6.45 uur, ben je al een aardig eind op weg voordat het heet wordt. Dat moest haast lukken meende ik. Bovendien zou het niet zo heet worden als de dag ervoor. In vergelijking met dinsdag klopte het wel maar tegen een half één, één uur begon ik behoorlijk heet te krijgen. Blij dat onderweg de tuinslangendouches er weer waren. Even onder de sproeier door, beetje afkoelen en verder.

Donderdag was een vreselijke dag, nat, koud, ongezellig en hij leek eindeloos. Tegen half elf begon het te regenen en het is blijven regenen tot ongeveer 16.00 uur. Het is zwoegen en je enige doel is om zo snel mogelijk de finish te halen. Na zo’n natte kledderdag verlang je alleen maar naar een warme douch en droge kleren.

Vrijdag was een superdag. Goede temperatuur om te wandelen, vroege start en zoals gewoonlijk voor de laatste dag veel publiek langs de kant. Vooral op en langs de Via Gladiola is het 8 km. lang één groot feest. Nou niet mopperen dat dit niet leuk is, te druk, te warm enz. enz. enz. Zolang je het niet meegemaakt hebt is er geen oordeel over te vellen.

En dan de felbegeerde beloning in ontvangst nemen, en natuurlijk foto’s maken. 2022, een memorabele 4-daagse moet door ieder persoonlijk voor eeuwig vastgelegd worden op de foto. De foto’s vliegen de hele wereld rond en Facebook ziet oranje groen van alle wandelende en feestende 4-daagse lopers en bezoek. Wat een heerlijkheid die mobieltjes.

Op de wedren kwam ik wandelneef tegen. Daar stond hij ineens, recht voor onze neus. Reuze gezellig. Twee jaar lang geen 4-daagse en bijna geen contact gehad te hebben tussendoor gaf nogal wat gespreksstof. In augustus zien we elkaar weer en praten we verder. Dit was te kort.

Begin dit jaar heb ik vreselijk getwijfeld of ik nog wel een 4-daagse wilde lopen, maar nu weet ik dat stoppen geen optie is voor mij. Ik blijf doorgaan totdat het echt niet meer wil of kan. Dit feestje wil ik zeker niet missen.