De natuur neemt terug wat wij van hen genomen hebben. Normaal is Amsterdam overvol, overspoeld door toeristen, maar met de huidige lock-down zijn er praktisch geen toeristen in de stad. Deze reiger lijkt het wel te bevallen die rust op straat. Zo kan hij veel makkelijker aan zijn kostje komen. Hij gaat gewoon tegenover de ingang van een viswinkel staan staren en wacht zijn kans af. Slim of lui uitgevallen?
Hé hallo Zijn we EINDELIJK weer Nu mogen wij weer eens aan het woord. We dachten echt dat het afgelopen zou zijn met bloggen en eveneens met wandelen. Maar dat hadden we dus goed verkeerd. Nadat de boel gecanceld was is ze eerst een nieuwe jas voor ons wezen kopen. Hebben jullie ons al gezien in het nieuwe tenue? Beetje opvallend maar dat zijn we wel ge- wend zo langzamer hand. Nadat ze het nieuwe pak voor ons had gekocht zijn we een week naar Amsterdam geweest. Daar zijn we prima ingelopen. Kilometers zijn er gewandeld en wij stonden met onze neus vooraan. De stad hebben ze zoveel mogelijk gemeden want met dat stomme virus moet je daar niet wezen. We zijn gezond en wel terug gekomen. Net op tijd want daarna begon het drukker te worden met toeristen en stak het virus de kop weer op. Na die week Amsterdam hebben we meer in de kast gestaan dan dat we er uit kwamen. Dagen achtereen heeft Anne gegolfd. Maar goed dat we die kakkers van een golfschoenen niet bij ons in de kast hebben staan. We waren het zo om daar in die kast te staan dat we ze wel aan hadden kunnen vliegen. En ineens waren wij weer het lievelingetje van Anne. Waarom hadden we geen idee van maar dat was ook niet zo belangrijk. We stapten weer vrolijk door bos en heide. Weet je we komen er altijd wel achter hoor waarom wij ineens weer aan de beurt zijn. Waarom de pet weer de andere kant op staat. En wat denk je waarom wij de kast weer uit mochten komen............. We gaan halverwege september een tocht van plus minus, om en nabij de 63 km. lopen. Met het wandelkluppie van Anne. Zien we onze wandelschoen vrienden ook weer eens. Op zo'n dag is er tijd zat om bij te praten. Gaat zo'n beetje 12 á 13 uur duren om die 63 km. te lopen. Worden jullie al moe bij het lezen van dat wandelplan? Gelukkig is er voor een bezemwagen gezorgd want wij twijfelen eigenlijk een beetje of Anne het wel zal halen. Zoveel kilometers heeft ze nu ook weer niet in de benen zitten. 4-daagse die niet door is gegaan en zo weet je wel? Wat weer wel leuk is, is dat het bijna op een happen en snappen tocht lijkt. Iedere klepscheet moet er gerust en gegeten worden onderweg. We denken dat er wel zo'n 4 á 5 rusten ingelast zijn en dan hebben we nog niet eens over het diner waar we aan het einde van de tocht bij aan moeten schuiven. Eigenlijk hebben we er reuze zin in en hopen dat Anne het vol zal houden. Wij gokken op van wel. Ze zal echt niet snel op geven dat weten we inmiddels al wel. Wat denken jullie zal ze het redden? Hoe het afloopt horen jullie (liefst) van ons. We zijn heilig van plan om zelf over deze tocht te schrijven. Weten we zeker dat ze niets achterwege zal laten of de werkelijkheid mooier voor zal spiegelen dan hij is. Wordt vervolgd dus.
Tijdens een weekje Amsterdam ondernamen we naast wandeltochten één fietstocht. Ouderkerk aan de Amstel, Waver, over de Baambrugse Zuwe richting Baambrugge, Abcoude, Holendrecht en weer terug naar Amsterdam. Veel water, veel boten en bruggen en vooral weilanden, inclusief perfect fietsweer. Bijna aan het einde van onze tocht stonden 2 fietsers in de richting een weiland te kijken. Daar moest dus wat te zien zijn. Toen wij arriveerden stapten de 2 alweer op maar ja je weet hoe dat gaat toch maar even afstappen en zien waar zij nu precies naar stonden te kijken. Moeder koe had een kalf geworpen. We waren ruim te laat. De bevalling was al achter de rug en het jong geboren kalf was al bijna schoon. Des ondanks was het de moeite waard om even te blijven en het blijde nieuws te aanschouwen. Moeder was haar jong nog aan het besnuffelen en en ging door met schoonlikken.
Alle tantes in de wei kwamen met gezwinde spoed naar moeder en de boreling gestapt. Even kennis maken waarna ze rustig verder graasden. Het kleintje mankeerde niets en was goed gekeurd.
Ondertussen helpt moeder de kleine omhoog. Probeer maar een paar stappen te maken, ja probeer het maar. Oef je valt weer. Rustig maar, geen paniek. Het komt best goed.
Vrijdag 14 februari is Reinbert de Leeuw pianist, dirigent en componist op 81 jarige leeftijd overleden. Reinbert de Leeuw hield zich zijn gehele muzikale leven bezig met eigentijdse (lees moderne) muziek en vergeten componisten.
De eerste keer dat ik van hem hoorde was toen hij met een groep jonge componisten en musici een concert van Concertgebouworketst geleid Bernard Haitink verstoorden. Tot deze vriendengroep behoorden niet alleen musici maar ook schrijvers als Hugo Claus en Harry Mullisch. De vrienden waren het niet eens met de gevestigde orde in het muziekleven. Ze vonden dat ze ingedut waren en meer aandacht aan experimentele muziek moesten geven. De groep noemde zich de Notenkrakers en hebben menig concert verstoord.
Mijn belangstelling voor Reinbert de Leeuw stokte na dit incident direct omdat zijn muziek, laat ik zeggen, te hoog gegrepen was voor mij. Dat veranderde zo rond 2016. Reinbert de Leeuw zou de Mattheüs Passion van J.S. Bach gaan dirigeren. Na een leven gevuld met laat moderne- en moderne componisten had hij na zijn conservatorium periode geen belangstelling meer voor J.S. Bach gehad. Hij ging alsnog met de grote meester aan de slag.
Reinbert de Leeuw leefde voor de muziek en speelde of dirigeerde stukken van componisten zoals hij dacht dat de componist het bedoelde. Een van de redenen dat hij graag muziek speelde van componisten die nog leefden. Bij J.S. Bach was dat niet mogelijk en o.a. de reden dat hij er niet aan begon. Volgens hem moest de Mattheüs Passion in de kerk gespeeld worden en niet in het Concertgebouw. Zijn uitvoering zou daarom ook plaats vinden in de Nieuwe Kerk te Amsterdam. De VPRO heeft een documentaire gemaakt waar Reinbert de Leeuw op de voet gevolgd wordt naar de uitvoering van de Mattheüs Passion toe. Ik vond het een bijzondere uitzending en indrukwekkend wat de man neerzette. (NPO start Reinbert de Leeuw) Tot mijn spijt hebben we de uitvoering niet live gezien in Amsterdam. Ik hoop dat hij in zijn geheel opgenomen is en nog een keer uitgezonden wordt.
Wij gaan nu kijken en luisteren naar het slotkoor ‘Wir setzen uns mit tränen nieder’ van de Mattheüs Passion, gedirigeerd door Reinbert de Leeuw. Kijk je naar de dirigent, die extra in beeld is gebracht dan wordt, dan gaat er van alles door mij heen. Dit stuk is zowiezo een kippenvelmomentje voor mij aan het eind van de lange passie. Het is voorbij, Jezus is verraden, vernederd en gestorven aan het kruis en wij gaan bij het graf zitten en wenen om de dood van Jezus.
Een fijn Zwijmel weekend
Voor meer Zwijmels op Zaterdag kijk bij
Ondanks slechte weersvoorspellingen zijn we zaterdag richting Amsterdam vertrokken om een WS78 wandeltocht te maken.
WS 78 staat eigenlijk altijd garant voor mooie tochten. Niet iedereen houdt van stadswandelingen maar er wordt door WS78 genoeg andere wandelingen georganiseerd dus voor ieder wat wils.
Het was bewolkt maar goed wandelweer. De laatste kilometers begon er wat serieuze regen te vallen maar die hebben we voor het grootste gedeelte gemist omdat we alweer in de kantine van voetbalclub Avv Zeeburgia zaten.
Na ongeveer 9 km. was er een koffiepost en na 14 km. een fruitpost waar naast koffie of fruit te kunnen nuttigen een plas gedaan kon worden en de mogelijkheid was om de beentjes even te laten rusten.
Wij hebben gebruik gemaakt van een horecarust ‘De Blauwe Pan’ die WS78 aangegeven had en waar je voor € 5,– koffie en appelgebak met slagroom kon gebruiken.
De ontvangst was zoals we in de oude horecagelegenheden in Amsterdam gewend zijn allerhartelijkst. Humor voert de boventoon en het zal m’n klomp breken als in de Blauwe Pan André Hazes niet gezongen en/of groot gekomen is.
We wandelen al jaren een of meerdere tochten door Amsterdam maar we zijn nu weer op plekken geweest die we nog nooit gezien hebben.
De echtgenoot wil er alweer naar terug van de zomer.
Terug bij Avv Zeeburgia was de sfeer volverwachting. Cameraploegen stonden gereed om een minister te ontvangen. We hebben nog even gewacht maar het duurde ons toch te lang. We hadden dat spectakel best even mee willen maken.
Op de terugweg liepen we zoals gewoonlijk even onder het station door om naar de schepen op het IJ te kijken. Zagen we zowaar een Schnitzelhuis. We konden de verleiding niet weerstaan en zijn daar even een hap waezen eten.
De echtgenoot een schnitzel en ik een currywurst. Heerlijk na een wandeling van 20 km. 
De volgende WS78 tocht is in Beesd, de Mariėnwaerd en Lingetocht.
Die ga ik samen met ons wandelclubje doen. Wij verheugen ons al op de volgende wandeltocht.
Zin om meer foto’s van de tocht tezien klik dan Hier
P.s. denk je nou, die foto’s zijn niet scherp of mooi genoeg.
Klopt, het weer was niet geweldig om te fotograferen en alles moet in vliegende vaart gebeuren. Helaas gaat het dan soms niet zoals ik zou willen, ondanks dat wil ik ze jullie niet onthouden.
De ANWB opende in 1914 de eerste bewegwijzerde wandelroute van Nederland, de eerste en daarmee de oudste wandelroute in ons land. De route werd door middel van een wandelboekje uitgegeven en grotendeels nog te lopen maar is wel aangepast zodat b.v. drukke wegen gemeden worden en kanalen en rivieren overgestoken te kunnen. De route bestaat uit 6 etappes maar dat kun je natuurlijk naar eigen inzicht aanpassen.
Mijn oorspronkelijke idee was om ergens te overnachten en een aantal etappes achter elkaar te lopen maar wegens tijdgebrek heb ik daar vanaf gezien. De eerste etappe heb in principe van station naar station gelopen.
Het startpunt van de eerste etappe is dichtbij station Amsterdam-Amstel, het eindpunt in Hilversum centrum. Vanaf het centrum is het ongeveer 250 mtr. lopen naar het NS-station. Mocht je wel willen overnachten, de ANWB geeft mogelijke suggesties aan om te overnachten.
De eerste route van 30 km. hebben Wandelneef en ik afgelopen vrijdag gelopen.
Wandelneef had hem al eens gewandeld maar wilde met alle liefde de route nog een keer lopen omdat hij prachtige is.
Dat beloofde dus wat. We hadden er zin in.
We troffen elkaar ‘s-morgens om half 8 op station Amsterdam-Amstel waarna we richting het startpunt wandelden. Nog geen 100 mtr. daar vandaan was al een koffie tentje maar we hebben de verleiding kunnen weerstaan en zijn doorgelopen.
Veel restaurantjes kom je niet tegen onderweg dus zorg zelf voor je natje en droogje. Onze eerste stop was in Nigtevecht en dan ben je al snel 15 km. verder vanaf de start.
We wandelden richting Watergraafsmeer, langs begraafplaats Nieuwe Ooster richting Diemen. Bij Diemen staken we de Weespertrekvaart over waarna we lange tijd langs het water liepen. Tijdens de gehele eerst etappe blijft het water een grote rol spelen.
Zo wordt bij Driemond het Amsterdam-Rijnkanaal over gestoken. Helaas zie je niet veel van het Amsterdam-Rijnkanaal doordat bomen en struiken het zicht belemmeren. Het zicht wordt richting Nigtevecht weer ruimschoots goed gemaakt omdat daar langs de Vecht gewandeld wordt en in Nigtevecht met een voetveer overgestoken moet worden.
Nigtevecht een prachtig dorp met oude panden, kleine en grote huizen allen in het wit. 
De huizen worden veelal gesierd met prachtige rozenstruiken in de tuinen of klimmend tegen de huizen op.
Het is vroeg als we in Nigtevecht aankomen en de plaatselijke horeca is nog niet opgestart. Dan maar even naar het bakkertje om iets lekkers te kopen.
Daar worden we onthaald met heerlijk gebak en krijgen er ook nog een kop koffie bij. Onze outfit wekt nieuwsgierigheid op en zo belanden we in een gezellige babbel terwijl wij ondertussen onze voeten even aflaten koelen.
Wat een fijne plek om te wonen, althans dat horen we van diverse bewoners.
Na de koffie vertrekken we en steken we met het voetveer de Vecht over.
Door de weilanden richting Ankeveense Plassen. Het is erg rustig overal. Iedereen is zich waarschijnlijk aan het voorbereiden op de Pinksterdagen en wij wandelen zomaar dwars door Nederland. Langs de Vecht richting Nederhorst den Berg.
Dan weer door weilanden waar zwanen foerageren en de schapen grazen en zo komen we de Ankeveense plassen uit. Hier is het wat drukker aan het worden met fietsers en hardlopers maar last van elkaar hebben we totaal niet.
Na de Ankeveense plassen lopen we via het bos en door de weilanden Hilversum binnen.
Het bleek aan de rand van Hilversum te zijn want we moesten nog wel een stukje Hilversum door voordat we in het centrum belanden maar we roken onze beloning al. Een zochten een terrasje op waar we lekker uit konden blazen en iets lekkers nuttigen.
Wandelneef neemt koffie en een wafel met kersen. Ik neem een heerlijk biertje.
Eén pilsje mag tenslotte, voor het herstel.
Ondertussen begon het harder te waaien en maakten we ons snel uit de voeten richting huis. Allebei hadden we een reis(je) voor de boeg voordat we thuis op de bank neer konden ploffen. De treinen reden niet meer volgens schema en de reistijden waren aangepast. Aangekomen op het station liepen de wachttijden aardig op, niets aan te doen. Het is niet anders.
Bijgekletst en voldaan namen we afscheid van elkaar op het station van Hilversum.
Een fantastische route om te wandelen. De volgende etappe(s) zullen vast anders zijn maar vast niet zo mooi.
Tijdens het wandelen gisteren in Amsterdam kwamen we natuurlijk weer enkele opmerkelijke zaken tegen.
Het ziet er ingewikkeld uit en we hebben net zolang zitten puzzelen tot we het snapten maar dit is een echt fietsslot.
Je moet het maar verzinnen. Zou de bedenker er patent op hebben?
Over iets meer dan een maand organiseert ‘Ons Genoegen’ in Amsterdam hun jaarlijkse wandeltocht door Amsterdam weer.
De tochten hebben ieder jaar een ander thema en dit jaar is het thema ‘Film en Tv’ in Amsterdam.
De tocht kan zaterdag maar ook op zondag gelopen worden.
Wij zullen de tocht dit jaar voor de 4e keer lopen omdat we dit een perfecte manier vinden om Amsterdam beter te leren kennen. Inmiddels kennen we Amsterdam wel aardig maar doordat er ieder jaar een thema aan de tocht verbonden wordt ontdekken we toch steeds weer iets nieuws in Amsterdam.
Vrees niet dat je niet door kunt wandelen in Amsterdam want de vroegste start is om 9.00 uur en dan slaapt de stad zo ongeveer nog. Later op de dag wordt het wel wat drukker maar de meeste kilometers heb je er dan al op zitten. In een stad wandelen doe je ook een beetje voor de gezelligheid dus er mag best wat minder gas gegeven worden.
Onderweg is er natuurlijk voldoende horeca. Oude en nieuwe horeca, net wat je wilt. Ondertussen een boodschap doen lukt vaak ook nog onderweg. De Kalverstraat zul je niet door komen maar supermarkten kom je bijna op iedere hoek van de straat tegen. Geen zin in een kroeg of restaurant. Koop even een flesje water en een krentenbol bij de super of bij een van de vele bakkers die Amsterdam rijk is. Smullen hoor.
Waar de route dit jaar langs zal gaan is voor mij ook een verrassing maar ‘Ons Genoegen’ weet de beste plekjes van Amsterdam te vinden. Ze zullen je niet teleurstellen.
De afstanden die gelopen kunnen worden zijn 5 – 10 – 15 – 20 – 25 km.
De starttijden voor de 20 en 25 km. zijn 9.00 – 11.00 uur
5 – 10 en 15 km. zijn 10.00 – 13.00 uur
Het startlokaal is vanaf 8.30 uur geopend.
De kosten zijn € 2,50 wil je graag een medaille dan komt er nog € 1,25 bij.
Inschrijven bij aankomst van het startlokaal.
Speeltuinvereniging “Ons Genoegen”
Elandstraat 101, 1016 RX Amsterdam
www.asv-onsgenoegen.com
E-mail: onsgen@kpnmail.nl
Nog niet overtuigd?
Lees dan deze verslagen van tochten door Oud-Amsterdam uit het verleden.
Tocht door Oud-Amsterdam 2018
Wandeltocht door Oud Amsterdam 2017
Zaterdag 20 oktober was de 5e City Walk van Amsterdam alweer. Voor ons was dit de 2e keer dat we meegelopen hebben en waarschijnlijk niet de laatste keer.
De vorige keer hadden we voor een lange tocht gekozen maar dit keer moest het de korte tocht worden. Unaniem gekozen door de wandelaars van onze wandelclub.
Ze wilden meer van de stad zien en niet erbuiten om lopen. Wij waren het daar roerend mee eens.
We hebben vrij lang over de tocht gedaan want genieten van de wandeling was het hoofddoel. Alles zien en beleven daar ging het om. Het was prima wandelweer, veel te zien onderweg en koffie met gebak in overvloed. Had je het even gehad dan was er altijd wel een terras in de buurt waar je plaats kon nemen om wat te nuttigen. Dat is wel een heel groot voordeel van wandelen in de stad.
Helaas waren ze niet in elk café of terras voorbereid op de grote drukte die een wandeltocht met zich meebrengt. Beetje slecht ingeschat, gebak op en het bereiden van koffie met één machine wat maximaal 5 minuten duurde voordat de kom vol was. Ja als je dan met 15 man aankomt duurt het veel te lang.
De ober kwam zich excuseren, het zou nog 10 minuten duren voor de eerste koffie door kwam. We hebben de alles maar geannuleerd, volgens mij was hij er blij mee, opgelucht dat we weer gingen.
We belandden toen op het Rembrandtplein in een café voor de koffie en daar hadden ze het prima voor elkaar. In sneltreinvaart stond de koffie en het gebak voor ons. Het appelgebak was zelfs nog wat lauw. We werden daar verwend en op onze wenken bediend. Hoe fijn kan dat zijn.
Een heel groot gedeelte van de Amsterdamse binnenstad hebben we gezien. Rijksmuseum, de Dam, Paleis op de Dam, door de Jordaan, door de Rosse buurt, het Vondelpark. Hoogtepunten in de route? Voor ons was de hele route een hoogtepunt. Terug naar het Olympisch stadion was de route iets minder mooi maar daar ontkom je niet aan. Hoe langer een route, des te meer mindere stukken er tussen zitten.
De lengte van de route’s variëren van 12 km. tot en met 33 km. Voor diegene die eigenlijk ook wel wat van Amsterdam willen zien dan is 12 km. misschien een optie om volgend jaar te gaan doen. Zoals ik al aangaf, overal kun je een rustpauze inlassen en doordat er zoveel te zien is gaat wandelen (vaak) nog ongemerkt ook.
Wil je 33 km. lopen dan moet je er toch wel rekening mee houden dat je van Amsterdam Centrum wat minder zult zien. Maar dat vindt je dan waarschijnlijk ook niet zo heel erg.
Bewegen en nog veel meer 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.