Je hebt een dochter die geestelijk en lichamelijk gehandicapt is. Lichamelijk flink gehandicapt maar geestelijk?????? Ja daar komen we nooit achter. Het weinige dat ze zegt, de mimiek van haar gezichtje en het reageren op haar omgeving is voldoende om het belangrijkste van haar te weten te komen. Dat ze met deze beperkte middelen heel duidelijk kan zijn en soms verrassend kan reageren waarmee ze ons doet verbazen over de dingen die ze weet of begrijpt liet ze pas geleden nog weer eens zien.
Op een zaterdagavond keken we samen André Rieu. Echtgenoot en ik onder tussen een beetje babbelend en lezend. Doordat onze aandacht niet vollidig op André Rieu gericht was hadden wij niet in de gaten dat het concert afgelopen was maar onze dochter wel. Het orkest zette ‘Adieu mein kleiner Gardeofficier’ in waarop onze dochter meerdere malen ‘Ajuu’ riep. Wij moesten nadenken en luisteren waar ze het over had. Zij had allang in de gaten dat dit lied het einde van het concert inluidde.
Waar ze het vandaan haalt?? Een begrip wat veelvuldig voorkomt in de muziek maar nooit uitgelegd wordt. Je weet het gewoon. Zij dus ook.
André Rieu – Adieu mein kleiner Gardeoffizier
Het stokje van Zwijmelen op Zaterdag is overgedragen door Irisppapilio aan Melodyk.nl
Voor meer Zwijmels op Zaterdag klik HIER
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.