Vandaag is het eindelijk zover. We mogen bij Marjolein op bezoek. Er zijn een aantal opties hoe we haar mogen bezoeken, wij hebben voor de wandeloptie gekozen.
Drie kwartier mogen we wandelen maar wel met 1,5 mtr. afstand tussen elkaar.
Dat gaat natuurlijk niet als je een rolstoel moet duwen. Rollers als Marjolein hebben nu eenmaal een duwer nodig zodat ik er van uit ga dat hier aan gedacht is.
Eigenlijk mag er maar één bezoeker naar haar toe. Tja hoe doe je dat als ze je graag allebei wil zien. Heb dus gewoon voor ons beide aangevraagd en geen reactie gekregen dat het niet mocht.
Vraag me af of we ze nog kunnen besmetten, vast niet meer. Overigens zie ik geen enkele verzorger meer met mondkapjes of in een astronauten pak op de groep. De enkeling die nog geen corona heeft gehad zou het even zo goed over kunnen brengen.
We gaan het vanmiddag beleven.
Onze enige zorg op dit moment is hoe ze zal reageren als we weer weggaan. Normaal raakte ze daar behoorlijk overstuur van als ze niet mee mocht naar huis. Ik hoop dat ze ook inmiddels ook begrijpt dat dit nu nog even niet kan. We zijn toch iedere keer weer verbaasd over haar aanpassingsvermogen dus misschien heeft ze dit ook al opgepikt.
Half 3 vanmiddag worden we verwacht. Nu nog hopen dat het droog blijft. De lucht ziet er hier steeds behoorlijk dreigend uit.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.