De finish

Hoe het gelukt is weet ik niet maar we hebben allemaal een vroege start te pakken kunnen krijgen. Een vroege start op de laatste dag is wel zo fijn want de laatste dag staat in het teken van wandelen, genieten en feestvieren en dat kost tijd, meer tijd dan je verwacht.

Weer 3.00 uur opstaan en om 5.00 uur starten. 2 uur verder en de start is daar, nogmaals richting het Radboud UMC. Maar nu nemen we eerder een afslag om de stad uit te wandelen. Richting Overasselt waar de koffie met appelflap op ons ligt te wachten. De verzorging van die dag gedag zeggen en onze lekkernij naar binnen werken. Er zullen er nog veel volgen die dag.

Na de appelflap richting Linden, de dijk op. Hoelang zal de dijk zijn? Rond de 5 km? Vrijdag was weer afzien op de dijk. Aansluiten en mee met de meute. Het tempo is niet hoog maar de temperatuur wel. Blik op oneindig, nergens aan denken en door buffelen. In de verte zien we de brug al waar we straks overheen zullen gaan, hij is alleen nog lang niet binnen voetbereik.

De brug gehaald en er over, langs wild enthousiast toeterende auto’s Linden in. Linden had als thema ‘strand’ In veel tuinen stonden strandtaferelen opgesteld. Ieder jaar hebben zij een ander thema en ieder jaar doet iedereen weer zijn best om er iets moois van te maken.  (Verslag gaat verder onder foto’s)

 

Verder en nu richting Beers waar we rond 10.00 uur aan de patat zullen gaan met z’n allen. Vrijdag is voor ons een echte verwendag. Eten, drinken en vrolijk zijn en ondertussen leggen we het parcours van ruim 42 km. af.

 

richting brug

herken niets meer van Cuijk

Daar ligt hij

In Cuijk is het altijd een groot feest. Muziekkorpsen, muziek uit de boxen, uitbundig publiek en wij zijn net zo uitbundig als zij. Want nu gaan we over water lopen. De pontonbrug aangelegd door de genie is voor mij het meest bijzondere moment van de dag. Natuurlijk, het behalen van de finish is ook een bijzonder moment maar dit is voor mij HET kippenvel moment van de dag. Na de pontonbrug volgt er een lang stuk langs het water wat nogal saai is. Je komt de brug over en bijna tegelijkertijd houdt het feest op. Gebrek aan ruimte en facilitaire mogelijkheden is het niet mogelijk om hier iets te doen.  Door naar Mook, Molenhoek en Malden.
Wil je meer weten over de brug lees dan het verslag van villasappho.nl met een fotoverslag over de pontonbrug
(Verslag gaat door onder foto’s)

 

Als we Malden door zijn is onze eigen rust weer. Even een momentje van rust voordat we de Via Gladiola op gaan. Gekookte eitjes met rookvlees, kaas, worst, vers fruit, vers koel water, het is een kwestie van je op een stoeltje laten ploffen en naar binnen schuiven. Of we de hele dag nog niks gehad hebben. Het gaat maar door met eten en drinken. Na het nodige weggewerkt te hebben en enkele wandelaars  van de club en gezien en begroet te hebben gaan we weer verder. Op naar de Via Gladiola.

De Via Gladiola is lang, ongeveer 5 km. Normaal is het de St. Annastraat maar tijdens de 4-daagse wordt hij omgedoopt tot Via Gladiola. Lachend en zingend laten we ons door het publiek verwennen. We hebben het (bijna) gehaald.
M’n wandelmaatje en ik zwalken over de Via Gladiola, lopen van links naar rechts over de Via Gladiola, hier een vriendje of vriendinnetje begroeten, daar een kennisje de hand schudden en bijna aan het eind de familie langs de kant gedag zeggen en om de nek vallen. Nog 1500 mtr. en we hebben het gehaald. Lachend en met onze mobieltjes in de aanslag vallen we elkaar om de nek.
We hebben het gehaald en volgend jaar gaan we weer.

Lees ook dag 1: Een hete 4-daagse
Lees ook dag 2: Roze woensdag
Lees ook dag 3: Dag van de 7 heuvelen  

 

Volledig incognito begeef ik mij over het parcours. Mensen kijken t.v. en zeggen later, ik heb je niet gezien. Kon je niet vinden. Nee dat kan ook bijna niet. Je ziet er totaal anders uit in sportkleding, kaart om de nek voor de controles en bescherming tegen de zon.

Rijksmonument en Kraaijenbergseplassen per fiets

Omdat we nog tijd hadden voor we in Barendonk verwacht werden voor de wandel 2-daagse, bedacht de echtgenoot dat we vooraf daar wel in de buurt een rondje konden fietsen. Hij bedacht dit de middag ervoor, een idee waar ik ook wel oortjes naar had. De nodige voorbereidingen waren al getroffen, het zou een kwestie zijn van de stapels wandelkleding/schoenen en verzorgingstasje en de weekendtas stoppen en we waren klaar. Plan unaniem aangenomen.

De volgende dag vertrokken we redelijk vroeg naar ‘landgoed Barendonk’ waar we de auto parkeerden en vertrokken voor de fietstocht.

Eerst richting Beers om te zien of er al koffie te krijgen was, een goede (wandel)tocht begint met koffie. Kopje koffie met appeltaart en een sliert oude auto’s over de weg. Blijkbaar een tocht met oldtimers.

Na de koffie op de fiets gestapt en vrijwel direct weer afgestapt om de kerk van Beers te bekijken. We kunnen geen kerk voorbij komen of er moet gekeken worden. Kijken of we erin kunnen en zien of het een mooie kerk is. We konden niet in de kerk maar er rondom heen was voldoende te zien. Zelfs van buiten was de kerk versierd met beelden en omringd door een prachtige tuin met aangrenzend een kerkhof.

De kerk was bekeken nu konden we echt beginnen. De Elstweg op, deze gaat vanzelf over in de Broekkant daarna de Meisvoort op zoeken richting Gassel. En Jawel hoor, ook daar weer een kerk die je kunt bezoeken.

Tweede kerk bekeken  en daarna richting de Kraaijenbergse plassen. Nooit verwacht dat er zoveel water in Noord Brabant zou zijn. De Kraaijenbergse plassen zijn door zandwinning ontstaan en hebben een zeer groot oppervlakte. Een aantal plassen zijn aangelegd als natuurgebied waarin veel vogelsoorten huizen en een aantal zijn bestemd voor recreatie inclusief jachthaven met plezierjachten. En waar water is zijn meestal ook campings. Door het mooie weer waren deze ook al aardig bezet.

Sommige plassen worden nog steeds met groot materieel afgegraven wat een spectaculair tafereeltje oplevert. Net toen ik mijn fototoestel tevoorschijn haalde hielden ze ermee op. Lunchpauze. Hebben we zelf ook maar een broodje gegeten langs de kant van het water. Manlief was gelukkig wel op tijd en kon nog net een foto maken voordat de baggeraar stop gezet werd.

Na de lunch weer verder en nu richting Linden. Allemaal plekjes die ik herkende van de 4-daagse. Door Linden op naar Cuijk.

Vervolgens via Haven Cuijk richting Katwijk, ja dit zeg ik goed. In het centrum van Katwijk, kerk nummer drie. Afstappen en kijken. Van verbazing zijn we helemaal vergeten binnen in de kerk te kijken want de kerk herbergt achter zich en wel heel bijzondere grot, namelijk een replica van de Mariagrot in Lourdes. Enkel door middel van een klein bordje wordt aangegeven dat hier de Mariagrot is. Met een beetje vaart fiets je er met het grootste gemak langsheen. En eerlijk dat zou bijzonder jammer zijn.

Pastoor Johannes Suys had een innige godsvrucht tot O.L. Vrouwe van Lourdes (innige godsvrucht?) en wilde zelf ook graag een grot als die van Lourdes.
Zijn wens kwam uit en de grot werd nagebouwd op een ¼ grootte van de grot van Lourdes met een bijbehorend processiepark. Sinds 1888 stroomden bedevaartgangers uit het hele land toe. Inmiddels is de grot een rijksmonument en zeer de moeite waard om te bezoeken.

Verder langs de Maas richting Cuijk. Weer dacht ik een pad van de 4-daagse te herkennen. Volgens mij lopen we daar altijd langs het water met de 4-daagse, maar je kunt het zo slecht zien. Langs de Maas de kade van Cuijk op richting het centrum van Cuijk. Hier ligt de pontonbrug altijd zei Wim. Das niet waar was mijn reactie. Jawel hoor dat is hier altijd. In eerste instantie herkende ik er helemaal niets van maar toen ik nog eens goed keek zag herkende ik toch wel wat van de kade. Met de 4-daagse is het daar zo ontzettend druk met feestende mensen langs de kant dat je weinig van de omgeving ziet. De pontonburg, die vergeet je nooit en zie je wel maar de rest…… Ook hier een kerk waar mening wandelaar snel even een kaarsje brand voor ze verder gaan.

Na van mijn verbazing bij gekomen te zijn en wel 3 keer over de kade gefietst te hebben fietsen we weer verder richting Haps. In Haps op een schaduwrijk terrasje nog even een pilsje gedronken voordat we ons in/op het wandelweekend zouden storten.

De tocht was bijzonder mooi. We hebben veel langer over die 34 km. gedaan dan normaal enkel en alleen omdat er zoveel te zien en bewonderen was. Een aanrader.

Wandel 2-daagse Barendonk, Beers Noord Brabant (1) en Wandel 2-daagse Barendonk, Beers Noord Brabant (2)

Wandel 2-daagse Barendonk, Beers Noord Brabant (1)

Zo, onze wandel 2-daagse zit er weer op. Tjonge wat een weer hebben we gehad zeg. De perfecte training voor de 4-daagse van Nijmegen. De eerste dag hadden we een regenbui van ongeveer 5 uur en de volgende dag was het al snel warm.
Niet zeuren, we gaan om te trainen voor de 4-daagse en bijna alle weersomstandigheden die je tegen kunt komen tijdens de 4-daagse hebben we gehad. Super toch?
Bovendien hebben onze recreanten al deze weersomstandigheden ook doorstaan en niet omdat ze moesten trainen voor de 4-daagse maar omdat het ons wandelweekend was en we pech hadden met die regenbui. Bikkels zijn het.

Donderdagmiddag kwamen we aan in Beers op Landgoed Barendonk. Een prachtige locatie met groepsverblijven, camping, trouwlocatie en natuurgerichte huisjes. De zon liet zich van zijn beste kant zien, geen vuiltje aan de lucht.
De dames van de organisatie verwenden ons met koffie bij aankomst en later meteen heerlijke macaroni schotel en salade. De bedden werden opgemaakt en de rest van de avond hebben we buiten op het terras gebabbeld, gelachen en gerelaxt.
Erg laat naar bed gaan doen we niet want ja er moet wel gewandeld worden. Op het programma stond 20 of 37 km. voor de langeafstandslopers en voor de kortere afstand 10 km. Allemaal bedacht en uitgezet door het team dat de 2-daagse dit jaar organiseren moest/mocht.

Rond 23.00 uur zochten we onze slaapkamers op. Om 7.00 uur zou de wekker gaan. Halverwege de nacht werd ik wakker van een vreemd geluid. Huu? regen? Was dat voorspeld? Had ik iets gemist wat het weer betreft? Ik had niemand over regen gehoord. Hopen dat het straks over is, het gaat wel erg hard die regen. Maar om 7.00 uur regende het nog net zo hard als om 4.30 uur, de weergoden hadden lak aan ons. Trainen in de stromende regen, dit kan je ook tijdens de 4-daagse overkomen. Hop eruit, ontbijten, brood voor onderweg klaar maken, appeltje, banaantje mee en voorwaarts.

Uitgedost in de vreemdste regenkleding gingen we op pad. Het regende pijpenstelen. Soms leek het iets op te klaren doordat het iets lichter werd, maar je moest al snel tot de conclusie komen dat het pijpenstelen bleef regenen. Afzien, afzien en meer niet. Volhouden. Die 37 km. moeten gelopen worden.
Na 10 km. de eerste rust,  he he gelukkig. Even alle natte kledder zooi uit en van ons af gooien. We werden hartelijk onthaald door restaurant ’t Loo in Linden met koffie en de echte onvervalste vlaaien. Even genieten, maar het was wel een mini genietmomentje. De realiteit drong al snel weer tot ons door. Het regenden nog steeds en ook nog steeds met bakken vol uit de hemel.

Goed, na de koffie en vlaai doen alsof er niets aan de hand is. Op naar de volgende rust. Schoenen aan, alles weer in pakken, nog even een groepsfoto en verder.
De tocht was eigenlijk fantastisch. Bij Beers en Cuijk zijn de Kraaijenbergseplassen ontstaan door zandafgravingen. Mooi natuurgebied met maremmana-runderen maar die hielden zich ook schuil. Huizen rond het water met in de achtertuin een steiger met waaraan een boot(je) aangemeerd ligt.
Het was prachtig maar foto’s heb ik niet gemaakt. Bang voor vocht in mijn fotocamera. Deze tocht moet met mooi weer gewoon nog een keer gelopen worden, dit was zo jammer. De regen en laaghangende bewolking vertroebelde onze blik, ons brein.

Lopen, zwoegen, pijlen volgen, verkeerd lopen, weer terug lopen. Hoelang duurt het nog tot de volgende rust? Ik wil niet meer. Ik wil naar huis. Geen sprake van, doorlopen. Rond 12.30 uur liepen Grave (mooie stad) binnen waar de 2e rust was.
Inmiddels was het droog geworden en leek het lichter te worden. Els gooide haar poncho in de eerste de beste kliko die ze tegen kwam en zei; zo het is droog, het is klaar. En het was ook klaar met de regen. Toch ben ik na 20 km. afgehaakt. Een klein groepje is verder gegaan, naar de 30 km. en toen verder naar de 37 km. Wat een bikkels jongens.
En ik, balen omdat ik gestopt was. Afgehaakt na 20 km, bang voor blaren vlak voor de 4-daagse. Watje of was het nou verstandig? Op dat moment was het alleen maar balen.

Eén geluk, ‘s-avonds scheen de zon weer en stonden al die kledder schoenen in de zon te drogen terwijl wij genoten van een bbq. Want eten mensen, wat een eten wordt er verslonden met al dat gewandel. De verzorging is er knap druk mee om alles te bedenken en aan te slepen. Na de bbq nog een kopje koffie en de hoogslaper weer opgezocht.
Morgen proberen we het opnieuw en dan hopelijk met beter iets weer dan vandaag.

(Wordt vervolgd)