Flip & Flop staan oog in oog met …….

Hallo
Zijn we weer, moet je nou es luisteren.
Een paar weken geleden waren we (weer) op stap naar Vaals. Zijn we in die groeve geweest, die Enci groeve weet je nog?
Twee dagen later mochten we weer mee op stap net als onze vrienden. Ja, ja we hebben ook al vrienden gemaakt daar in de schoenenkast in de keuken.
Hebben jullie ze niet zien staan? Ze stonden vlak naast ons op de foto van vorige keer.
Soms staan ze boven ons en dan staan wij weer bovenin de kast, het wisselt nogal eens. Bovenop de kast staan we eigenlijk nooit. Enig idee hoe ze heten die vrienden? Go & Out, heeft iets met outdoorschoenen te maken denken wij.
Ook al van die rare namen, maar goed gezellig zijn ze wel, dat scheelt dan wel weer.

Goed wij erop uit met z’n vieren. Naar Luik. Liegé in Belgium. Zover waren we nog nooit geweest. We leken wel een kleuterklas, opgewonden en uitgelaten als een stel kleine kinderen dribbelden we naar de auto.
Eerst een uurtje zitten voordat we er waren en geloof het of niet. We werden van elkaar gescheiden. De jongens bij de jongens en de meisjes bij de meisjes, kinderachtig hoor. Maar na dat uurtje mochten we weer los. Eerst door zo’n vieze stinkende parkeergarage. Een stuk of 6 trappen naar boven maar toen stonden we ineens recht tegenover de Sint Paulus Kathedraal in Luik. Beetje jammer maar de Kathedraal was bijna helemaal ingepakt, zijn ze hem aan het renoveren. Volgens ons zijn ze bijna overal kerken en torens aan het renoveren. Hoeveel van die lakenpakketten we al gezien hebben rondom kerken, niet te tellen.
Toch wilden we daar wel gelijk een kijkje gaan nemen. Wat denk je? Moest er eerst geplast worden door Madam en Monsieur. Nou dan weet je het wel.
Loop je maar een beetje rond te dolen voor ze een koffietent hebben gevonden en dan mag je weer naar beneden naar zo’n stinkend hol. Toiletten zitten vaak op de gekste plekken verstopt. Oké het viel deze keer wel mee maar wij hebben het er niet zo op hoor,  op die wc’s.

Koffie gedronken, geplast en vooruit met de geit. Maar niet naar die Kathedraal, wij nog even in conclaaf met Go & Out of we onze stem moesten verheffen tegen Madame en Monsieur maar dat hebben we bij nader inzien toch maar niet gedaan. Gewoon volgen was het advies. Oké, volgen dus. Hier een straatje in, daar een straatje uit en maar lopen. Kerkje hier, binnenplaatsje daar. Winkeltje zus, boulangerietje zo. Snuf, snuf, daar rook lekker bij die boulangerie. Vers gebakken brood ruikt toch heel anders dan die stinkende uitlaatgassen in een parkeergarage.

En toen stonden we ineens bij Montagne de Bueren. Zijn jullie daar wel eens geweest? Magnifiek zeg. Prachtig maar wel hoog hoor. 374 treden hoog met een hellingsgraad van 28%. En wat denk je? Ja natuurlijk, die trappen moesten beklommen worden. Nou kom maar op. Wij waren alleen benieuwd of Madame en Monsieur het wel halen konden. Vooral Madame heeft er nog wel eens moeite mee, met trap lopen dan.
Maar geen getreuzel, lopen en wel in stijgende lijn.

Go & Out voorop, zoals het stoere mannen betaamd. Anne er achteraan. Ze nam iets meer rust dan Monsieur maar ze zette door, zonder protest. Een beetje hijgend geluid boven ons maar we liepen als een speer.
En toen kwam het. Ik zag het al aankomen, wilde Flop beschermen, mijn handen voor haar ogen houden. Maar dat lukt natuurlijk niet als je door moet.
En toen stonden we ineens stil. Precies daar waar ik niet wilde staan. Om Flop te beschermen, ze is nog zo jong weet je. Maar het was al te laat. Recht voor ons, oog in oog met twee fallussen. Krachtig, mannelijk en recht van lijf en leden. En zoals ik al dacht, Flop ging bijna van haar graadje. Lijkbleek staarde ze ze een voor een aan. Gelukkig deed Anne een paar stappen terug maar wat bleek, nam ze foto’s van die dingen. Ook dat nog. En toen stonden we er weer recht voor. Getver, wie gaat daar nu staan en wie zet die dingen daar nou neer? Gelukkig stonden we er daarna niet lang meer, eindelijk mochten we weer verder. Flop nog een beetje bleek om de neus klommen we verder omhoog. Bovenaan hadden we een poosje tijd om rond te lummelen en bij te komen van de schrik. Alles aan Go & Out verteld want die hadden natuurlijk niets gemerkt van dat relletje. Go & Out stonden erbij te kijken van, waar maken jullie je druk om?
Zo bijzonder is dat nou toch ook weer niet.
Nou nee voor hun misschien niet maar voor ons dit niet echt dagelijkse kost.

Z.O.Z. Ik ga op vakantie en neem mee

Nog even genieten van de langere dagen en het voorspelde mooie weer. Kortom we wilden nog wel even een paar dagen weg. Een aanbieding opgezocht en de boeking voor 2 nachtjes Brugge was een feit.

Brugge heeft veel te bieden, historie, cultuur, terrasjes, lekker eten enz. De zon heeft het de dagen dat we er waren een beetje af laten weten, maar oké het was droog en de temperatuur aangenaam.

Wat we zoal gezien hebben kom ik nog op terug. Waar ik het al wel over wil hebben zijn deze drummers. De dames en heren waren een paar dagen op vakantie vanuit Engeland en hadden hun drums en trommels meegenomen.
We gaan op vakantie en nemen mee.

Dinsdagavond, onze eerste avond in Brugge kwamen we ze al tegen en hebben een tijdje staan luisteren en kijken. Het klonk wel lekker vonden wij.
De tweede avond, woensdagavond waren ze er weer. Inmiddels enthousiast over hun voorstelling heb ik met mijn telefoon staan filmen en zijn na afloop een gesprekje aangegaan met een vriendelijke mevrouw uit de groep.

Ze vertelde dat de groep samen op vakantie waren en dit de laatste avond in Brugge was. De volgende dag vertrokken ze weer naar Cambridge, Engeland.

Na een leuk gesprek en een late donatie van onze kant, de zak met geld moest weer uit de rugzak geplukt worden, kwam het verzoek of ik het filmpje op YouTube wilde zetten? Voor hen zou het een aandenken aan Brugge zijn en wellicht fijne reclame voor de groep.

Of het nu reclame is of niet, wij vonden het leuk om naar te kijken en mooi om naar te luisteren. Het swingt de pan uit.
Let op de dirigent en vooral hoe hij laat weten dat hij af wil sluiten.
Veel kijk en luister plezier.

Anvil Street Drummers oktober 2017 – Brugge

Zwijmelen op zaterdag is een idee van Marja
Wil je meer zwijmels zien en luisteren kijk bij rammelaars2.blogspot.nl