Z.O.Z. What’s up – Waht’s going on

Bijna een jaar verder en Covid-19 is nog steeds in ons midden. Klinkt misschien vreemd maar erg bezig ben ik er niet mee. We doen ons best om gezond te blijven, zien weinig mensen en ik doe de boodschappen in één keer om zo weinig mogelijk mensen tegen te komen. De kinderen, familie en vrienden zien we bijna niet. Met regelmaat zit er een flinke baaldag tussen omdat we zo graag anders zouden willen. Is de baaldag voorbij dan rommelen we maar verder en vermaken we ons wel.

Soms vraag ik me wel eens af komen we ooit nog van Covid-19 af? Maatregelen worden genomen, terug gedraaid en weer nieuwe maatregelen dienen zich aan. Corona zit ook niet stil en komt met mutanten opdraven die nog sneller verspreiden dan het oorspronkelijke virus. Af en toe denk ik wel eens ‘What’s going on’ We zijn wel in een hele slechte film terecht gekomen?

What’s Up – 4 Non Blondes

Een heel fijn Zwijmelweekend

Voor meer Zwijmels op Zaterdag kijk bij ’t Pumpke

Overmoedig worden

Beetje voor beetje krijgen we het vertrouwen in de toekomst weer terug. Vorige week werd Marjolein naar de quarantaine-unit gebracht omdat ze positief was getest op Covid-19.
De test werd op vrijdag afgenomen waardoor we vandaag op dag 9 zitten en nog 5 dagen te gaan hebben voordat we echt voorzichtig optimistisch mogen worden.
Dat ik me rijk reken en eigenlijk vanaf de dag dat de uitslag kwam moet rekenen vergeet ik voor het gemak maar even.
Het in angst zitten om Marjolein maakt stapje voor stapje plaats voor rust en geduld op het sein veilig zodat ze weer naar haar eigen woning kan.
Haar medebewoners hebben net als Marjolein geen of nauwelijks klachten gehad, ik hoop dat ze met z’n allen binnen afzienbare tijd weer naar hun eigen woning kunnen. Maaaar groen licht is er nog van niemand gekomen. Misschien praat ik wel ernstig voor mijn beurt.

Hun eigen woning waar ze straks weer naar terug gaan is 48 op slot geweest en zal volledig ontsmet en schoongemaakt worden. Toen we dit hoorden dacht ik, wat klinkt dit vreselijk eng maar ik begrijp ook dat ze het zekere voor het onzekere nemen. Gaan ze terug dan zitten de dames er blinkend schoon bij.
We hebben wel even gevraagd of er ook gedacht wordt aan de kranen. Na lange tijd van stilstand kan de legionellabacterie zich nestelen in leidingen en sproeikoppen. Eén keer per dag de kranen op loeiheet open zetten kan het verholpen worden maar dan moet je er wel aan denken.

Dit schreef ik zaterdag. Omdat het zo goed ging jubelde ik alweer als vanouds. Vanmorgen, had ze, schrik, weer iets verhoging. Na een paracetamolletje was alles weer okee. Wat is okee en hoe lang blijft het okee zonder paracetamolletje? Ik moet me gewoon koest houden tot de 14 dagen voorbij zijn. Vandaag is dag 9.
Vanavond en de komende dagen staan dus weer in het teken van temperatuur en zuurstof gehalte in het bloed.
Dat komt ervan als je voor je beurt juicht.

Weer die verrekte temperatuur

Vrijdagochtend. Het eerste wat we checken als we uit bed komen is het rapportage programma om te zien hoe het was met Marjolein. Wat haar temperatuur de avond ervoor was en hoe ze de avond doorgebracht heeft. De temp bleef de laatste dagen mooi onder de 37° maar donderdagavond was hij 37,2°
Normaal zou niemand daar moeite mee hebben maar in coronatijd doen we dat wel.
Wat zullen we doen? Wachten op een telefoontje of deze keer zelf bellen?
Een uurtje later bedacht ik me niets en pleegde een telefoontje om te horen of alles goed ging.

De temperatuur van Marjolein was de ochtend 36,9° dat was mooi maar verder was ze wisselend verdrietig of vrolijk. Het overlijden van een bewoner gaat haar nooit in de koude kleren zitten en het vertrek van Irma naar de quarantaine afdeling doet daar ook geen goed.

Omdat ik nu toch iemand aan de lijn had vroeg ik gelijk hoe het verder ging op de groep. Je wilt nu eenmaal weten hoe het gaat op de groep maar ik had de vraag beter niet kunnen stellen.
Diverse dames van de verzorging zitten inmiddels thuis met coronaklachten. Eén van de verzorgende is positief getest, van een andere verzorgende werd vandaag de coronatest afgenomen en van nog twee verzorgende was de aanvraag voor een test onderweg.
De bewoners die nog op de groep zijn waren voor zover ze konden zien gezond maar of dat zo zal blijven wist niemand. Ze hoopten dat ze nu alle corona de deur uitgewerkt hadden maar zeker weten doe je dat over 14 dagen pas. Als er in die 14 dagen weer iemand ziek wordt begint het hele spul weer van voor af aan.

Helaas had de vrijdag nog meer in petto voor ons.
Tegen 16.00 uur kregen we een mailtje vanuit de woongroep dat niet mis te verstaan was.
Door de ontwikkelingen rond corona was er besloten dat bewoners en personeel allemaal getest moesten worden. Bewoners die positief getest worden gaan daarna naar de quarantaine afdeling bij het hoofdgebouw en personeel wat positief getest is moet naar huis om uit te zieken.
De mail was een voorbode van een telefoontje van de huisarts van de bewonersgroep.
De verspreiding van het virus leek niet te stoppen en in het belang van ‘gezonde bewoners en gezond personeel’ moest de scheiding plaats vinden.
‘Gezond’ omdat je negatief getest kunt zijn en drie dagen later alsnog klachten krijgen.
De test geeft alleen positief aan als er klachten zijn, zegt men. Ben je wel besmet en hebt nog geen klachten zal hij negatief aangeven.
Covid-19 is niet te vertrouwen en ongewoon gemeen.

Ps. Marjolein is positief getest en inmiddels overgebracht naar de speciale corona-unit samen met de een na laatste bewoonster. Nu zijn ze bijna weer compleet op de coronawoning. Ze heeft nog steeds geen klachten maar is wel positief getest.
Ik wil graag mijn verhaal kwijt maar zal even niet meer reageren op jullie reacties. Ga ze wel lezen maar het wordt me even te veel om terug te reageren.
Bedankt voor het meeleven wat ik/we al hebben mogen ontvangen.

 

Weer die verrekte temperatuur

Vrijdagochtend. Het eerste wat we checken als we uit bed komen is het rapportage programma om te zien hoe het was met Marjolein. Wat haar temperatuur de avond ervoor was en hoe ze de avond doorgebracht heeft. De temp bleef de laatste dagen mooi onder de 37° maar donderdagavond was hij 37,2°
Normaal zou niemand daar moeite mee hebben maar in coronatijd doen we dat wel.
Wat zullen we doen? Wachten op een telefoontje of deze keer zelf bellen?
Een uurtje later bedacht ik me niets en pleegde een telefoontje om te horen of alles goed ging.

De temperatuur van Marjolein was de ochtend 36,9° dat was mooi maar verder was ze wisselend verdrietig of vrolijk. Het overlijden van een bewoner gaat haar nooit in de koude kleren zitten en het vertrek van Irma naar de quarantaine afdeling doet daar ook geen goed.

Omdat ik nu toch iemand aan de lijn had vroeg ik gelijk hoe het verder ging op de groep. Je wilt nu eenmaal weten hoe het gaat op de groep maar ik had de vraag beter niet kunnen stellen.
Diverse dames van de verzorging zitten inmiddels thuis met coronaklachten. Eén van de verzorgende is positief getest, van een andere verzorgende werd vandaag de coronatest afgenomen en van nog twee verzorgende was de aanvraag voor een test onderweg.
De bewoners die nog op de groep zijn waren voor zover ze konden zien gezond maar of dat zo zal blijven wist niemand. Ze hoopten dat ze nu alle corona de deur uitgewerkt hadden maar zeker weten doe je dat over 14 dagen pas. Als er in die 14 dagen weer iemand ziek wordt begint het hele spul weer van voor af aan.

Helaas had de vrijdag nog meer in petto voor ons.
Tegen 16.00 uur kregen we een mailtje vanuit de woongroep dat niet mis te verstaan was.
Door de ontwikkelingen rond corona was er besloten dat bewoners en personeel allemaal getest moesten worden. Bewoners die positief getest worden gaan daarna naar de quarantaine afdeling bij het hoofdgebouw en personeel wat positief getest is moet naar huis om uit te zieken.
De mail was een voorbode van een telefoontje van de huisarts van de bewonersgroep.
De verspreiding van het virus leek niet te stoppen en in het belang van ‘gezonde bewoners en gezond personeel’ moest de scheiding plaats vinden.
‘Gezond’ omdat je negatief getest kunt zijn en drie dagen later alsnog klachten krijgen.
De test geeft alleen positief aan als er klachten zijn, zegt men. Ben je wel besmet en hebt nog geen klachten zal hij negatief aangeven.
Covid-19 is niet te vertrouwen en ongewoon gemeen.

Ps. Marjolein is positief getest en inmiddels overgebracht naar de speciale corona-unit samen met de een na laatste bewoonster. Nu zijn ze bijna weer compleet op de coronawoning. Ze heeft nog steeds geen klachten maar is wel positief getest.
Ik wil graag mijn verhaal kwijt maar zal even niet meer reageren op jullie reacties. Ga ze wel lezen maar het wordt me even te veel om terug te reageren.
Bedankt voor het meeleven wat ik/we al hebben mogen ontvangen.

 

Covid-19 kruipt steeds dichterbij

Nadat we samen enkele (doem)scenario’s hadden doorgenomen moesten we toch maar de andere twee kinderen, naaste familie en wat vrienden inlichten. Met Marjolein gaat het tot nu toe goed maar voor hoelang nog? We hopen natuurlijk  voor haar en de anderen dat het met een sisser af gaat lopen maar mocht dat niet zo zijn dan is het niet prettig om plomp verloren aan te komen met de mededeling dat Marjolein corona heeft.

Familie en vrienden waren net als wij geschokt over het nieuws dat corona op de woongroep bij was binnen gedrongen.  Direct komen de verhalen los dat het bij de anderen ook steeds dichterbij komt. Veel neven en nichten werken in de zorg en bij twee daarvan was het virus ook op de groep binnen geslopen.
Net als bij ons, dikke stress en bezorgdheid over kinderen en partners. Vreselijk.
Waar zijn we toch in beland met z’n allen?

De volgende dag werden we telefonisch bijgepraat over de gang van zaken op de groep. Hanna werd toch overgeplaatst naar de speciaal daarvoor ingerichte quarantaine afdeling op de hoofdlocatie. De andere dame was al in quarantaine op de groep en werd nu ook getest. De uitslag komt normaal een dag later maar doordat inmiddels voldoende testmateriaal  voorhanden is worden veel mensen getest waardoor het druk is op de labs. De uitslag zou daarom zomaar een dag later kunnen komen.

Met Marjolein, de andere bewoners en de verzorging ging het nog steeds goed maar niemand weet natuurlijk of dit zo zal blijven.
Diezelfde avond kon de verzorging gelukkig tijd vinden om met Marjolein te beeldbellen. We hadden haar door al de toestanden al 3 dagen niet gesproken en gezien.
Het was goed om haar te zien en te horen.
Ze was goed in haar doen ondanks alle stress op de afdeling. Kwebbelde lekker mee en was alert.
We namen afscheid zodat ze douchen kon, dat was gisteren erbij in geschoten door alle hectiek. Ze wilde ook wel graag naar bed. Normaal had ze allang op bed gelegen maar bellen was even belangrijker geweest dan naar bed gaan.
Dag meisje, slaap lekker. Bel je overmorgen weer als jullie tijd hebben?
Dag meisje, dikke kus.

Was haar rechteroog nou rood of zag ik dat verkeerd?
De volgende dag rond 14.00 uur stond in de rapportage dat Marjolein een beetje verkouden was ‘s-nachts een bloedneus had gehad en haar rechter oog wat rood was.
@#*¿~~☆ Neeee, stop….. tot hier en niet verder.