Hardlopende darmen

Er valt veel te vertellen en te lezen over darmen en hardlopen. Iedereen herkent het fenomeen wel. In de nieuwe Runners World nr. 1 van dit jaar staat een zeer interessant artikel over darmproblemen tijdens het hardlopen. Nu ligt het blad al een tijdje thuis en had ik het stuk al met veel interesse gelezen. Veel herkenbare feiten en gegevens kwam ik tegen wat mijn idee al bevestigde, dat iedereen wel eens of soms zelfs vaak last heeft van zijn darmen. Dus die van mij zijn echt niet zo bijzonder.

Tot dat ik tussen Kerst en Oud en Nieuw een paar keer een loopje ging doen. Maandagavond ben ik naar de club gegaan en helaas er was geen training. Ik was de week daarvoor op dinsdag wezen trainen waardoor ik heb gemist dat er afgelopen maandag geen training zou zijn. Helemaal geen probleem ik ga wel snel naar huis en doe mijn eigen loopje wel even. Ik had toch de hardloopkleding aan. Kwestie van thuis de auto neer zetten en gaan. Beetje warming-up gedaan en gestart. Het ging best goed voor mijn gevoel, tot ik zo’n kilometertje of twee verder was. Vreselijk, mijn darmen begonnen op te spelen. Pijn, veel pijn. Als ik stopte met lopen nam de pijn ook vrijwel gelijk af. Klein stukje wandelen en maar weer proberen. Helaas de pijn kwam direct weer opzetten. Omdat ik niet ver van huis was ben ik maar rustig naar huis gewandeld. Einde oefening voor deze avond.

Donderdagmiddag wilden Lotte en ik samen even een rondje doen. Het was fantastisch weer, we hadden alles klaar voor het Oud en Nieuw feest, dus niets stond ons in de weg. Lekker de hardloopkleding aan en erop uit. Wim ging even lekker een eindje fietsen dus we hadden alle tijd. Helaas je voelt het al aankomen, mijn darmen gooiden er na een kilometertje of 2 weer behoorlijk wat roet in het eten. Ik heb met veel pijn en een paar wandelingetjes nog 5 kilometer hardgelopen maar leuk was het niet echt.

De dagen erna bleven mijn darmen steeds weer problemen geven. Ik heb voornamelijk pijn en een opgeblazen gevoel. Vooral in het begin van de avond na het eten kan ik een buik als een burgemeester hebben zo opgeblazen en pijnlijk.

Ik heb het artikel uit de Runners World over darmproblemen tijdens het hardlopen maar weer gelezen om het probleem eventueel op te kunnen lossen. Natuurlijk dom van me maar ik ben wel PDS patiënt. (Prikkelbaar Darmsydroom) Het is een hele tijd goed gegaan en ik dacht eigenlijk dat het hardlopen mij over de grootste problemen heen geholpen had. Niets is minder waar. Het probleem is er zeker nog wel. Waarschijnlijk heb ik de laatste tijd wat betreft voeding mijzelf zo goed gedragen dat ik een beetje overmoedig begon te worden. Tijdens de feestdagen gaat zo’n keurig voedingspatroon natuurlijk niet lukken. Mij tenminste niet. Ik ben een echte smulpaap, waar nog bij komt dat ik graag kook en recepten uitprobeer. Blijkbaar moet ik nu dus op de (opgeblazen) blaren zitten voor al dat lekkere eten en drinken.

Na donderdag ben ik weer zoveel mogelijk op dieet. Ik moest nog wel hier en daar een paar oliebollen proeven (heerlijk). Je kunt tenslotte je familie met hun zelfgebakken oliebollen niet kwetsen door ze niet te proeven. Ze moeten goed geproefd worden en een deskundig verhaal over de smaak en inhoud geven worden. Waarna de kok van de desbetreffende oliebollen haar verhaal van het bakproces in geuren en kleuren vertelt. Of het deeg wilde rijzen, hoeveel er gebakken zijn, hoelang er aan de bollen gewerkt is en wie er allemaal mee geholpen hebben. Dat is zo traditie in onze familie. Een prachtige traditie waar we zeker nog jaren mee door zullen gaan maar waar je jezelf niet aan kunt onttrekken. Ik heb ook helemaal geen problemen mee met deze traditie maar dan moeten niet je darmen zich gaan roeren in de discussie.

Vandaar dat ik nu weer op dieet ben. Ik probeer zo weinig mogelijk gluten te gebruiken, melkproducten laat ik wat links liggen en Franse kaasjes kom ik al helemaal niet meer aan voorlopig. Ook niet geheel onbelangrijk, kleine beetjes eten. Een paar jaar geleden ben ik al eens onder behandeling geweest van een Orthomoleculaire therapeute. Ik had het kunnen weten, gewoon dom van me. Waarschijnlijk ben ik toch een beetje te overmoedig geworden door het redelijk klachten vrij zijn. Bovendien is het een serieus probleem bij veel hardlopers, die overmoed was totaal niet op zijn plaats. Gewoon weer even terug gevloten. Back to Earth. Op het moment gaat het weer redelijk. Voorbij zijn de klachten nog niet maar ik hoop toch weer klaar te zijn voor de trainingen aanstaande week.

P.s. Kijk en lees ook mee op mijn  Facebookpagina zodat je geen verhaal, foto, haiku of hersenspinsel meer mist. Vind ik leuk!!!