Deze week, van maandag tot en met vrijdag was het de ‘Hart en Zieldagen’ op NPO-4. Wat ik eigenlijk nooit doe is de hele week klassieke muziek luisteren maar deze week was een uitzondering. Bij één van de werken die langs kwamen moest ik opeens weer aan mijn (overleden) Tante denken.
In 1984 kwam de film ‘Mozart’ uit wat een groot succes bleek te zijn. De film heeft diverse filmprijzen binnen gehaald en bleek in Nederland eveneens goed aan te slaan.
Rond die tijd zaten wij midden in de kleine kinderen waardoor het eigenlijk een beetje langs ons heen ging totdat Tante uit Den Haag tijdens een kopje thee uit haar dak vloog over de film. Tante zong niet geheel onverdienstelijk en had de film samen met vriendinnen eens goed bekeken.
Ze was zeer verbolgen over de manier waarop het leven van ‘Wolfgang Amadeus Mozart’ verteld werd in de film. Het zou een irritant, verwend en op een voetstuk geplaatst wonderkind zijn dat op latere leeftijd qua karakter niet zo’n aangenaam mens geworden was.
Dat was voor ons DE reden om ondanks onze drukke bezigheden de film toch maar eens te gaan kijken. Het is jammer maar het verhaal komt natuurlijk wel ergens vandaan. Het zal niet helemaal waarheidsgetrouw geweest zijn maar het was wel degelijk een bijzonder kind en later man.
Elk mens heeft zijn eigenaardigheden. ‘Mozart’ had er misschien iets meer of wat andere, hij heeft ons wel heel bijzondere muziek na gelaten.
Het Piano Concert nr. 23 in A Mojor, Adagio is een rustig, ingetogen stuk wat je in gedachten laat verzinken om stil te luisteren naar dit prachtige gedeelte uit het Pinanoconcert nr. 23 van Wolfgang Amadeus Mozart.
Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij Marja
Kijk en lees ook mee op de Facebookpagina de andere AnneMarie. Zou ik leuk vinden.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.