Zaterdag, duurloop dag

Waarschijnlijk heb ik last van een runners high, ik zit nog na te genieten van onze eerste duurloop van vanmorgen. Voor het eerst op zaterdag met de nieuwe groep meegelopen. Met z’n drieën waren we nieuw in de groep. Eén van de trainers liep met ons een aangepaste route omdat de rest al 10 à 12 km.loopt en dat is voor de eerste keer net iets te veel. Hij hoopt ons in januari zo ver te hebben dat we aan kunnen sluiten bij de rest.

Na het inlopen en de warming up vertrokken we voor de eerste kilometers. Eigen tempo, niet proberen de lopers voor je bij te houden, rustig op jouw tempo. Gelukkig hebben we alle drie ongeveer hetzelfde tempo zodat we goed bij elkaar konden blijven.

De voorste lopers bleven de eerste kilometers in ons zicht maar op een gegeven moment waren we ze kwijt en liepen we inclusief de trainer met z’n vieren door het bos te struinen. Vals plat, mul zand, blubber en maar door denderen. Na zo’n 4 km. begon ik toch wel een beetje zenuwachtig te worden. 8 km. aan een stuk hardlopen, ik had het gevoel  dat het misschien toch wel een beetje veel was.

Maar gelukkig de redding was nabij, op het fietspad mochten we even wandelen. Even bijkomen en horen hoe het met de anderen ging, want praten was er de laatste kilometer niet meer bij. Had de trainer vast ook gehoord of liever gezegd hij hoorde niets meer en dat is wel een teken aan de wand, als de dames niet meer praten.

Een paar minuten wandelen en het was weer zover, we mochten weer hollen. Hij had wel besloten om er nog een extra rondje bij te doen. Oeps, ging het te goed? Het ging zeker goed, hij durfde het wel aan. Zat er ook nog een vervelende klim in dat extra rondje, toe maar het kan niet op zeg. Maar na die klim is het altijd heerlijk dalen. Het lijkt wel of je over het bospad vliegt na zo’n kuitenbijter, het gaat bijna vanzelf.

Weer 4 km. verder verzamelden de hele groep bij het witte hek. waar iedereen even op adem moest komen. Tijdens de cooling down brachten we elkaar met veel lawaai op de hoogte hoe het gegaan was om vervolgens de laatste kilometer richting het clubgebouw te rennen.

Bijna 8 km. hardgelopen met één wandel onderbreking en een tempo van 9½ à 10 km. per uur. De trainer was er prima over te spreken en ziet het wel zitten met ons. En wij, wij hadden last van de runners high. Helemaal happy met het resultaat. Wij zien het ook zitten. Was het maar weer zaterdagochtend. (Eerst even uitrusten)

Ps. Kijk en lees ook mee op de Facebookpagina Bewegen en nog veel meer. Zou ik leuk vinden.

Bijna 9 km. hardgelopen

Deze week niet zoveel nieuws te melden. Druk met de voorbereidingen voor de kerst. Je kunt je natuurlijk zo druk maken als je zelf wilt. Maar met 3 dagen visite moet je toch het één en ander voorbereiden. Volgens mij heb ik niet te veel moeilijke- en/of bewerkelijke recepten bij elkaar gezocht. Er zitten al wat gerechten in de vriezer die ik deze week bereidt heb. Ze moeten alleen ontdooid worden, opgewarmd en de finishing touch. Alles in de vriezer stoppen lukt natuurlijk nooit. Niet alles is geschikt om in te vriezen. Er blijft zeker wel wat over wat de dag ervoor of ‘s-morgens nog gemaakt moet worden. Maar dat heb ik zoveel mogelijk tot een minimum beperkt.

Ook het huis is bijna visiteproef. Gepoetst is er van boven tot onder in het huis. Ik zal niet zeggen dat ik alle hoeken en gaten gehad heb, maar er is toch wel hier en daar wat onderhanden genomen wat normaal niet zo snel op mijn poetslijstje staat. Eigenlijk best wel handig zulke visitedagen. Worden er tenminste ook nog eens klusjes gedaan die normaal blijven liggen. Bijkomend voordeel is dat ik in januari snel klaar zal zijn met het huis op orde brengen. Tijd voor andere klusjes!!!!!!

Maandagavond hebben we met de training weer eens een duurloopje gehad. De trainers wilden testen hoever we het redden. Ik was al gewaarschuwd dat het maandag weer zou gaan gebeuren, de test. Gek genoeg was ik er niet eens zenuwachtig voor. Ik had er wel zin in. Was eigenlijk ook wel benieuwd hoe ik er nu voor stond. Hoeveel kilometer we zouden gaan doen hadden ze er niet bij verteld. Dat was voor iedereen een verrassing. Na de voorbereidingen,  het rekken en strekken en het vertellen welke route we ongeveer gingen lopen zijn we van start gegaan. Rustig tempo zodat de duurloop uitgelopen kon worden door iedereen. Het was een heerlijke temperatuur om te lopen, geen regen, geen wind en iedereen had er toch wel vreselijk zin in. Twee keer hebben we een klein eindje gelopen omdat het gewoon niet anders kon. Eén keer omdat het pad niet verlicht was en de andere keer omdat we om grote plassen heen moesten. En maar lopen met z’n allen, heerlijk was het. Wat me alleen iedere keer weer verbaasd is wanneer de finish in zicht komt, dat is meestal zo’n drie kwart kilometer voor het einde je het opeens zat wordt en denkt, nou is het wel genoeg hoor. Blijkbaar heeft ook bijna iedereen dat. Ik hoor er meer mensen in de groep over. Daar ben ik eigenlijk nog wel benieuwd naar hoe dat nou precies komt. In totaal hebben we 8,8 kilometer achter elkaar hard gelopen. Alles bij elkaar, het lopen naar de warming up, het lopen tijdens de warming up, is er 10,1 km. door ons gelopen. En dat vonden we inclusief de trainers best knap van onszelf. In maart 2016 moeten we 10 km. aan kunnen. De trainers zijn er van overtuigd dat we die 10 km. in februari al in onze benen hebben.  We gaan het beleven.

Nu met de feestdagen gaan de training door voor zover het mogelijk is. Er vallen natuurlijk wel een aantal uit. Ik ga proberen om zelf of e.v. met Lotte een rondje hard te lopen. Maar of het lukt????  Vaak komt het er dan toch weer niet van. Maar oké, ik doe mijn best.

 

P.s. Kijk en lees ook mee op mijn Facebookpagina zodat je geen verhaal, foto, haiku of hersenspinsel meer mist. Vind ik leuk!!!