WGDRN? Woestijnschepen sjokten rustig voort

De woestijnschepen sjokten rustig voort terwijl hun begeleiders de grootste moeite hadden om het hoofd koel te houden. Letterlijk en figuurlijk. Het was warm in de woestijn. Heet, meer dan 50° en dat vermaledijde verdedigingsfort moest ook nog gepasseerd worden. Het fort was beroemd en berucht maar een omweg was niet mogelijk. Het is een verdedigingsfort waar de karavaan langs moet maar soms leek het wel of de rovers uit het fort kwamen om de karavanen te beroven.  Een omweg zou kunnen maar het alternatief was extreem langer en daardoor misschien wel net zo gevaarlijk. Nog langer in de woestijn verblijven was geen optie. Alles moest mee op reis, water, voedsel, koopwaar, inclusief dragers en verzorgers van de kamelen. De karavaan zou groter en logger worden en daardoor nog kwetsbaarder dan hij nu al was. Op hoop van zegen passeerden ze het fort om naar de dichts bijzijnde karavanserai te koersen. Daar konden ze uitrusten en al wat aan vracht lossen en bijkomen van de tocht van vandaag. De koopmannen wonen dicht bij of in de karavanserai’s en in vaak prachtige huizen waar de goederen opgeslagen werden om later door verkocht te worden. Daar konden ze lossen en rusten en genieten van een heerlijke maaltijd en een bad.

Lemen verdedigingfort nabij Matin Abad uit de Qajar tijd. Leem heeft veel onderhoud nodig. Het fort heeft zijn functie verloren waardoor er geen onderhoud meer gepleegd is. Ook in steden kun je zo maar ruïnes van lemen huizen en zelfs ruïnes van hele wijken tegen komen. In sommige oude dorpen wordt nog steeds leem gebruikt voor de bouw van huizen maar in de steden zie je meer en meer betonbouw, flats, parkeergarages en bakstenen huizen.

Mijn fantasie gaat weer met me op de loop maar vroeger was dit realiteit. De Zijderoute ging/gaat over bergkammen, diepe dalen, steppen en woestijnen.  Ieder landschap geeft zijn specifieke problemen en obstakels en de daarbij benodigde lastdieren.
Karavanserai’s (veelal uit de Qajar tijd) waren langs de zijderoutes te vinden zodat reizigers en hun dieren uit konden rusten en goederen laden en lossen.
Een karavanserai bevat altijd een grote open binnenplaats waar de kamelen en dromedarissen binnen konden lopen met hun last. Middenin die binnenplaats is een groot bad waar de lastdieren konden drinken nadat de vracht afgeladen was. De dieren kregen eten en drinken en de reizigers plaats nemen in de daarvoor bestemde kamers.
Kamers voor de gasten waren rondom de binnenplaats gesitueerd zodat vee en goederen in de gaten gehouden kon worden.

Vaak is een karavanserai via gangen verbonden met een bazaar waar de koopwaar direct verkocht kon worden als het niet voor een andere bestemming bedoeld was. Daarnaast zijn er vaak gangen richting badhuis en moskee. Niet iedere karavanserai heeft zoveel gangen. Het hing ook af van de plek waar een karavanserai stond.
Hoewel lang niet alle karavanserai’s hetzelfde zijn is dit ongeveer de opzet van een karavanserai. Koopmanshuizen verbonden met de bazaar of dicht in de buurt van een bazaar of een karavanserai was een logisch gevolg.

Een doolhof voor ons vakantiegangers, al die gangen, hallen en binnenplaatsen.
Door veel gangen van een bazaar vliegen de brommers om je oren. Hoogst irritant vonden wij maar afsluiten voor het verkeer is geen optie omdat de gangen vaak ook verbonden zijn met woonwijken rondom de bazaar. Zou er een gang afgesloten worden voor het verkeer dan moeten ze via grote bogen om de bazaar heen hun weg vinden. De complexen zijn vaak immens groot.

Karavanserai’s zijn niet alleen in Iran te vinden maar ook in Irak, Syrië, Turkije, Armenië, Azerbeidzjan, Marokko en een aantal landen in Noord-Afrika en de Balkan.
Karavanserai’s lagen 30 tot 40 km. uit elkaar. Het aantal kilometers dat een karavaan per dag af kon leggen.

Koopmanshuizen kunnen nogal verschillen. Opvallende en minder opvallende, verscholen achter een bazaar of duidelijk zichtbaar. We hadden geluk en hebben zelfs in een koopmanshuis gelogeerd. Omgebouwd tot hotel waarin veel authentieke elementen nog zichtbaar waren en zelfs nog in gebruik.

Hotel in oud koopmanshuis in Yazd. Door de straatjes van de bazaar moesten we de weg naar het hotel vinden. Smalle overvolle straatjes, beetje vervallen en dan kom je ineens hier binnen.

Entree op de binnenplaats van een koopmanshuis in Kashan. Dit koopmanshuis is helemaal gerestaureerd en open gesteld voor publiek.

Lees het hele verhaal van: Waar gaat de reis naartoe?
Reislust
Grote reizen
Reisprogramma’s
Waar gaat de reis naartoe? Bestemming bekend
Gaat het wel door?
De Islam
Donald Trump
We zijn er
De eerste indrukken
Flip & Flop levend begraven.

Vrienden op de Fiets

Eens in het jaar gaat de echtgenoot samen met vrienden/oud collega’s op pad. De samenstelling van de groep is in al die jaren niet veranderd dus je kunt wel nagaan dat het klikt en erg gezellig is.
Als hij met zijn vrienden vertrekt dan wil ik ook nog wel eens erop uit gaan.
Lang niet altijd want soms dan past het nu eenmaal niet in de planning als ik ook erop uit trek. Een paar keer heb ik met dochterlief een stedentrip gedaan maar door verandering van werk komt het haar ook niet zo goed meer uit, snipperdagen die op beginnen te raken enzovoort.

Nu zou ik graag één of ander pad lopen in Nederland als hij de hort op is.
Het liefst met een tentje op de rug en dan in Groningen beginnen zoals het Pieterpad bijvoorbeeld. Ik heb mijn licht eens opgestoken wat er mee moet in de rugzak maar dat viel niet mee. Alleen de rugzak al, bijna zo groot als ik zelf ben en zo’n ding kost maar liefst tegen de € 200,– aan. Dan moet de kampeeruitrusting aangeschaft worden en erbij in. Geld en gewicht zou toch wat te veel worden.
Logeren in een hotel of B & B is ook niet mijn bedoeling want dan lijkt het te veel op vakantie en niet op hiken. Waar ik de moed en zin vandaan haal, geen idee. Mijn fantasie gaat soms met me op de loop denk ik.

De wens het land wandelend te doorkruisen was daarmee niet van de baan. Dat hoofd van me blijft er echt wel over malen, verder kijken dus en waar een wil is is een weg. Dussss, gevonden. VRIENDEN OP DE FIETS
Mensen die een slaapkamer beschikbaar stellen voor wandelaars of fietsers tegen een kleine vergoeding en zelfs met ontbijt. Geen B&B of hotel maar gewoon bij mensen in huis. Daar kun je een mening over of aversie tegen hebben maar het kan en dat lijkt mij dus wel wat.

Met de trein naar het beginpunt en daarvandaan het pad lopen wat je uitgezocht hebt. Lange afstandspaden zoals b.v. Het Pieterpad, wandelroute Amsterdam – Arnhem, Kromme Rijnpad en zo zijn er diverse lange routes te vinden. Zelfs Santiago de Compostela is vanuit Nederland te beginnen.

Voor € 8,– per jaar ben je lid van de stichting ‘Vrienden op de Fiets’
en krijg je een Adressengids en een kaart van Nederland waarop alle locaties staan waar gelogeerd kan worden en een pasje wat getoond moet worden bij aankomst bij een logeeradres. De prijs van een overnachting wordt ieder jaar vastgesteld en is dit jaar € 22,50 per persoon per nacht inclusief ontbijt.
Lijkt mij een redelijke prijs voor een schoon bed, gebruik van de douche en toilet en de volgende dag een ontbijtje.

In de gids staat beschreven wat je ongeveer kunt verwachten. Veel aanbieders hebben zelfs meerdere kamers beschikbaar wat de mogelijkheid biedt om met meerdere personen een tocht te maken.
In de gids staan een paar reviews van wandelaars. Lovende woorden en contacten met verhuurders die verder gaan dan die ene logeerpartij.
Ik heb erg veel zin om vanaf Amsterdam naar Arnhem te gaan wandelen. Slaap ik de eerste (of een aantal) nachten bij onze zoon en vertrek dan richting Arnhem.
Eens puzzelen hoe de route loopt en of er langs de route logeeradressen zijn.

Meer informatie:
Vrienden van de Fiets: vriendenopdefiets.nl
Wandelroute Amsterdam – Arnhem: oudste-wandelroute-van-Nederland
Kromme Rijnpad: Kromme Rijnpad
Pieterpad: Pieterpad deel 1