Jan de pianoman – Bewegen en nog veel meer

Begin september trokken wij met vrienden inclusief fietsen richting West-Friesland. Daar wilden we wel eens rondfietsen. Helaas was het een bewolkte dag waardoor foto’s wat donker uitvallen maar het bleef droog dus we konden prima fietsen. Onderweg moet er natuurlijk gegeten en gedronken worden. We dachten in Hindeloopen wel even een pauze te kunnen houden maar dat viel flink tegen. Door corona,, tafels en stoeltjes ver uit elkaar en een enorme stoot aan toeristen was alles bezet. Verder fietsen dan maar en zien of het op een andere plek minder druk is.

Een paar kilometer verder fietsen we het veel rustiger Koudum binnen. Iets vinden om koffie te drinken viel toch wat tegen. We fietsen het dorp al bijna weer uit toen we een restaurantje ontdekten waar pianomuziek vandaan kwam. Was het wel een piano? Ik kon het niet goed thuis brengen, het leek verdacht veel op een piano maar was het toch niet helemaal. De deuren stonden (ivm corona) wagenwijd open en verwelkomden ons hartelijk.

Achterin het restaurant stond een oude piano maar boven het klavier brandden tal van lichtjes. Dat was vreemd. Bovendien speelde de piano geheel zelfstandig. Een ouderwetse pianola? Het werd steeds interessanter. Jan Kasteel, de eigenaar kwam direct toegesneld om uitleg te geven over de piano. Hij had het binnenwerk uit een oude piano gehaald en een elektrische piano met allerlei toeters en bellen in het oude karkas van de piano gebouwd. Het binnen werk van de oude piano hing verspreid aan de muren van het restaurant. De muziek die uit de piano kwam had hij zelf ingespeeld, de piano nam zijn muziek op en speelde het nu geheel zelfstandig af. De techniek staat voor niets.

Jan Kasteel was niet alleen een begenadigd pianospeler, zijn accordeon werd een half uurtje later ook nog ter hand genomen om een vrolijk deuntje ten gehore te brengen, het werd steeds gezelliger. De gitaar op de piano liet hij ongemoeid maar ik verwacht dat hij daar ook iets moois uit weet te toveren, gelukkig maar want we waren niet weg te slaan bij Jan de Pianoman.

Zo bloeide bij mij de liefde voor de piano gelijk weer op en kreeg ik gelijk weer zin om les te gaan nemen. Surfend op het net naar prijzen van een elektrische piano (ze zijn echt goedkoper dan een originele) kwam ik klassiek pianospel tegen van Paul van Bladel tegen. Hier speelt hij een stuk van Rameau, tijdgenoot van Bach. Klassiek op een elektrische piano? Hoe het samen met een orkest zal klinken, geen idee. Dit stuk van Rameau op de elektrische piano klinkt wat mij betreft prima. Heb het al wel honderd keer gehoord. I love it. Met dank aan Jan de Pianoman.

Les Boréades – Jean Philippe Rameau