Training week 3 ‘Marikenloop’

Nheeee niet mijn enkel, ik moet zaterdag trainen!!!!!!!! 

Dat was dus afgelopen donderdag toen ik de trap van het perron af denderde om de aansluiting met onze volgende trein te halen. Ik begin weer even bij het begin van deze week.

Maandagavond een pittige training gehad met loopjes van 4 minuten in zone 3 (net niet hijgen) en daar tussenin actieve rust (niet iets harder lopen dan wandelen) Leuk hè al die benamingen voor de soorten tempo binnen het hardlopen. We liepen voordat we aan de training begonnen al in gestrekte draf naar de oefenplek, ongeveer 3 km. verder. In het zelfde tempo zijn we weer terug gerend ook weer zo’n 3 km. Het was een pittige training met een totaal van 9,7 km. Het was heerlijk om te doen en bovendien het ging weer goed na de kleine inzinking van vorige week. Ik was er heel tevreden over.

Dinsdag heb ik mij op wat huishoudelijke klusjes gestort. Meestal ga ik met Sam wandelen voor de 4-daagse. Deze week kon Sam niet en die dag heb ik lekker vrij gehouden voor geklungel in huis. Bij het opstaan dinsdag morgen kon ik toch wel merken dat het die avond ervoor hard werken was geweest. Geen nood, geen afspraken. Ik kon gewoon rustig aan doen.

Woensdag hebben we de golfspullen weer tevoorschijn gehaald en met stralend weer ons rondje golf gelopen. De wind was als je uit de luwte kwam behoorlijk fris. Omdat je ongeveer met zo’n rondje 9 km. loopt loop je niet constant in de wind daarom was het toch goed te doen.

Woensdagavond moest er op hardloopgebied weer wat gebeuren. Echt moe van het golfen was ik niet geworden wat mij vertrouwen gaf en zin om te gaan. De opdracht was 40 minuten aan één stuk hardlopen. Dat heb ik niet gehaald maar wel 15 minuten achtereen. Misschien toch iets vermoeid van het golfen, je weet het soms niet. Ondanks het tekort aan minuten toch tevreden over het resultaat.

Donderdag was het weer tijd om erop uit te gaan met Wim. Een wandeling van Den Haag naar Wassenaar door de duinen stond op het programma. (Later volgt er nog een blog over deze wandeling.) Het was donderdag prachtig weer dus dat was 22 km. lang genieten. In Den Haag bij Garoeda gegeten en met de trein weer terug. En toen ging het dus mis. In Utrecht hadden we een overstap. We kwamen de trein uit en zagen de trein de we hebben moesten al staan. Ik denk dat iedereen dezelfde trein hebben moest want iedereen zette het op een rennen. Inclusief Wim en ik. Midden op de trap begon ik al te twijfelen of ik er nu was of niet. Het was inmiddels al donker, een grijze trap en niet al te best verlicht en daar ging ik. Eén tree mistte ik. Voldoende om mijn enkel lekker dubbel te laten klappen. Ik hoorde het kraken ondanks al het lawaai om me heen. Tijdens het vallen was mijn eerste gedachte: ‘Nheeee, niet mijn enkel. Ik moet zaterdag weer trainen voor de Marikeloop’.  Ik heb Wim vast gegrepen en hinkend en strompelend zijn we verder gehobbeld om de trein te halen. In de trein ben ik heel voorzichtig gaan zitten en heb eens goed tot me door laten dringen hoe erg de pijn nu eigenlijk was. Daar had ik nog geen tijd voor gehad. Pijn deed het wel maar voor mijn gevoel viel het mee.

Vrijdag bij het opstaan kon ik zien dat mijn enkel iets dikker was dan de andere voet. De pijn viel heel erg mee, gelukkig. Omdat ik wilde zien of ik met het wandelen nog een blaar opgelopen had trok ik mijn voet opzij om er onder te kijken. Auuu, dat vond ie niet leuk. Toch meer pijn dan ik zo in eerste instantie voelde. Dit leverde gelijk de vraag op wat moet ik morgen nu doen? Wel of niet trainen? Gelukkig was er een jaarvergadering van Climax waar ik naartoe zou gaan. Kon ik mooi even een trainer aanschieten.

Vrijdagavond het hele verhaal aan Mark verteld met de vraag wat moet ik er nu mee. Ja dat is lastig gaf Mark aan. Ik begrijp dat je graag wilt trainen maar het is nog redelijk vers, zaterdag is het pas 2 dagen geleden. Misschien kun je beter overslaan. Wat je ook nog kunt doen is zelf gaan trainen op vlakke ondergrond en voelen hoe het gaat. Als het niet wil kun je het beste gelijk stoppen. Als het wel wil dan ga je voorzichtig verder. Probeer te voorkomen dat je nog een keer zwikt want waarschijnlijk heb je dan de poppen helemaal aan het dansen. Oké dank je wel Mark. Ik weet wat me te doen staat.

En dan zit je op zaterdagochtend als iedereen aan het trainen is je blog te schrijven. Dat is flink balen maar het leek me toch het verstandigst om te doen. Vanmorgen bij het opstaan was mijn enkel een klein beetje blauw. Het heeft even tijd nodig maar ik denk dat de blauwe plekken er toch aan zitten te komen. Rust dit weekend en maar hopen dat ik maandag weer gaan kan.

(plaatjes van internet)

Ps. Volg mij ook op mijn Facebookpagina. Vind ik leuk!!!

 

 

Wat nou als ik ingeloot wordt?

Wat nou als ik ingeloot wordt? Vandaag begint de inschrijving voor alle lopers/burgers die niet direct in aanmerking kwamen voor een startbewijs voor de 4-Daagse. Ik ben benieuwd hoeveel mensen er zich vanaf nu in gaan schrijven. Mijn gevoel zegt me dat het er heel veel zullen zijn. Volgens mij wil bijna iedereen wel meedoen aan de 100ste-vierdaagse. Ik hoop dat het aantal inschrijvingen iets tegen zal vallen en iedereen die nu inschrijft een startbewijs zal krijgen. Het zal een spannend maandje worden. Bijhouden hoeveel inschrijvingen er iedere dag zijn en dan op 8 april de loting.

Maar hoe bereid je jezelf nu voor op zo’n vierdaagse waarvan je niet zeker weet of je mee mag lopen. Ga je er helemaal voor alsof er niets aan de hand is. Of wacht je gewoon af tot de loting en ga je dan pas trainen?  Wat als je getraind hebt en je wordt uitgeloot. Blijf je dan chagrijnig totdat de vierdaagse voorbij is of ga je gewoon een andere 4-daagse lopen? Wat is wijsheid?

Floortje Dessing zou zeggen wed nooit op één paard want als hij niet wint heb je helemaal niets meer. En zo ga ik er dus ook mee om. Omdat ik wist dat ik mee moest loten in 2016 ben ik in oktober 2015 een cursus hardlopen begonnen. Daar heb ik nu mooi tijd voor bedacht ik zo. Looptraining kan ik nog wel even mee wachten in die tussentijd kan ik dan aan het hardlopen beginnen. Ik heb me zelfs ingeschreven voor de Marikeloop op 22 mei ingschreven wat betekent, als ik ingeloot wordt voor de 4- daagse ik behoorlijk in de knel kom te zitten met de looptraining. Hoe ga ik dat oplossen?

Daarnaast heb ik het plan opgevat om in huis wat te gaan klussen. Normaal zou ik daar mee wachten tot na de vierdaagse maar behangen en schilderen doe ik liever in het voorjaar.  Een paar weken geleden ging het zelfs even door mij heen ‘ik heb eigenlijk helemaal geen tijd voor de 4-daagse’. Daar schrok ik wel van, van die gedachte. Maar nu we in kunnen schrijven heb ik nog maar één gedachte helemaal over. Het enige wat ik wil is de 4-daagse lopen. Hoe ik het doe met die Marikenloop dat zie ik dan wel weer. Eerst maar 8 april afwachten dan kan ik weer verder plannen. Wat zal het worden, trainen of behangen.?

Ps. Kijk en lees ook mee op mijn Facebookpagina zodat je geen verhaal, foto, haiku of hersenspinsel meer mist. Vind ik leuk!!!

Slapeloze nacht

Dinsdag heb ik me opgegeven voor de Marikeloop in Nijmegen en de eerste slapeloze nacht diende zich direct aan. Inslapen lukt wel maar oh wee als ik een keer wakker wordt. Dan kan ik het verder wel schudden als er iets bijzonders is. Is er iets bijzonders dan vraag je jezelf af. Al de hardloopverhalen bij elkaar genomen is 10 km. niet zo ver, dat moet je kunnen. Maar blijkbaar twijfelde ik daar toch iets aan.

Met de atletiekclub we trainen  voor de Marikeloop. Een betere voorbereiding kun je niet krijgen. We krijgen voorlichting over de training, voeding en hydratatie. Lijkt me ontzettend interessant om te horen wat je allemaal moet en kunt als voorbereiding op zo’n run. Ga nu niet zeggen, wij lopen dagelijks 10 km. Klopt dat weet ik. Maar wij ongeveer 15 dames gaan ervoor. Omdat het nog bijna 5 dagen duurde voordat we weer zouden gaan trainen dacht ik slim te zijn en bij Runnersworld een trainingsschema voor de 10 kilometer te halen. Zo kon ik het schema al eens bestuderen en kijken hoever ik zou kunnen staan wat betreft de training van 10 kilometer.

Dat had ik dus beter niet kunnen doen. De eerste week van het trainingsschema moet je een langzame duurloop van 35 min. doen. Mijn eerste gedachten waren, hemeltje lief dat kan ik volgens mij nog helemaal niet. Dat wordt morgen een testr(case)race. Woensdagochtend de hardloopkleren en -schoenen aangetrokken en van start gegaan om eens te zien hoever ik zou kunnen komen. Het werden 30 minuten in plaats van 35 minuten met een tweetal stops erin. Mijn darmen deden niet helemaal wat ik wilde wat de eerste stop op leverde en de tweede stop, een 10 minuten later moest echt eventjes. Ik was bang dat de test anders direct al afgelopen zou zijn.  Nadat ik gestopt was stonden er toch 5 kilometer op de teller.  Verbaasd over dat aantal kilometers begon ik wat meer vertrouwen te krijgen over het al dan niet slagen van de trainingen en de Marikeloop.

Woensdagmiddag hebben we nog 9-holes gegolfd, donderdag 18 kilometer gewandeld in Den Haag en vanmorgen gewoon weer naar de training geweest met de club. Ik had ondanks alle sportieve activiteiten weer zin om te gaan. Dat leek me wel een goed teken van een redelijke snel herstel. Prima toch.  Een rondje van bijna 9 kilometer is het geworden vanmorgen en ik liep als een kieviet. Nog 13 weken te gaan voor de Marikenloop. Dat moet toch lukken?

Ps. Kijk en lees ook mee op mijn Facebookpagina zodat je geen verhaal, foto, haiku of hersenspinsel meer mist. Vind ik leuk!!!