Deze week geen verslagen over mijn trainingen voor de ‘Marikenloop’ Niet van afgelopen week en ook niet van aankomende week. Het was nogal een emo weekend en een verhaal over mijn trainingen zou alleen maar verbleken bij b.v. de Marathon van Rotterdam en wat er afgelopen vrijdag aan emoties voorbij zijn gekomen.
De Marathon van Rotterdam is voor velen de Marathon to be. Ik heb het gekeken thuis bij de TV. Dat moet je dus niet doen als je de niet wedstrijd lopers wilt zien. (Maar eens over denken of ik volgend jaar richting Rotterdam vertrek om langs de kant de renners te volgen). Daardoor heb ik heb mijn favoriete blogger en runner Mari Durieux gemist. Of ik hem in het veld gezien zou hebben weet ik niet maar toch. Hoe laat ik op Facebook gelezen heb dat hij uitgevallen is weet ik niet meer maar ik had het totaal niet verwacht. Na 30 km. is hij gestopt vanwege een knieblessure. Zo jammer. Zijn verslag daar over komt zeker nog maar we moeten er nog even op wachten.
En afgelopen vrijdag dan? Ja dat was voor mij even een emotioneel momentje. Je kunt het nalezen op mijn blog Huilen in Maastricht. Geen verslagen over trainingen, tijd om na te denken hoe het nu allemaal verder moet. Hoe ga ik dit invullen qua tijd en energie. Eerst het één en dan het ander maar het loopt wel lekker in elkaar over. Misschien denk jij peanuts maar voor mij is het een behoorlijke kluif. Ga lekker lezen over Huilen in Maastricht en je kent mijn probleem. Misschien heb je nog wijze raad voor me.
P.s. Kijk en lees ook mee op mijn Facebookpagina zodat je geen foto, verhaal, haiku of hersenspinsel meer mist. Vind ik leuk!!!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.