Zo, onze wandel 2-daagse zit er weer op. Tjonge wat een weer hebben we gehad zeg. De perfecte training voor de 4-daagse van Nijmegen. De eerste dag hadden we een regenbui van ongeveer 5 uur en de volgende dag was het al snel warm.
Niet zeuren, we gaan om te trainen voor de 4-daagse en bijna alle weersomstandigheden die je tegen kunt komen tijdens de 4-daagse hebben we gehad. Super toch?
Bovendien hebben onze recreanten al deze weersomstandigheden ook doorstaan en niet omdat ze moesten trainen voor de 4-daagse maar omdat het ons wandelweekend was en we pech hadden met die regenbui. Bikkels zijn het.
Donderdagmiddag kwamen we aan in Beers op Landgoed Barendonk. Een prachtige locatie met groepsverblijven, camping, trouwlocatie en natuurgerichte huisjes. De zon liet zich van zijn beste kant zien, geen vuiltje aan de lucht.
De dames van de organisatie verwenden ons met koffie bij aankomst en later meteen heerlijke macaroni schotel en salade. De bedden werden opgemaakt en de rest van de avond hebben we buiten op het terras gebabbeld, gelachen en gerelaxt.
Erg laat naar bed gaan doen we niet want ja er moet wel gewandeld worden. Op het programma stond 20 of 37 km. voor de langeafstandslopers en voor de kortere afstand 10 km. Allemaal bedacht en uitgezet door het team dat de 2-daagse dit jaar organiseren moest/mocht.
Rond 23.00 uur zochten we onze slaapkamers op. Om 7.00 uur zou de wekker gaan. Halverwege de nacht werd ik wakker van een vreemd geluid. Huu? regen? Was dat voorspeld? Had ik iets gemist wat het weer betreft? Ik had niemand over regen gehoord. Hopen dat het straks over is, het gaat wel erg hard die regen. Maar om 7.00 uur regende het nog net zo hard als om 4.30 uur, de weergoden hadden lak aan ons. Trainen in de stromende regen, dit kan je ook tijdens de 4-daagse overkomen. Hop eruit, ontbijten, brood voor onderweg klaar maken, appeltje, banaantje mee en voorwaarts.
Uitgedost in de vreemdste regenkleding gingen we op pad. Het regende pijpenstelen. Soms leek het iets op te klaren doordat het iets lichter werd, maar je moest al snel tot de conclusie komen dat het pijpenstelen bleef regenen. Afzien, afzien en meer niet. Volhouden. Die 37 km. moeten gelopen worden.
Na 10 km. de eerste rust, he he gelukkig. Even alle natte kledder zooi uit en van ons af gooien. We werden hartelijk onthaald door restaurant ’t Loo in Linden met koffie en de echte onvervalste vlaaien. Even genieten, maar het was wel een mini genietmomentje. De realiteit drong al snel weer tot ons door. Het regenden nog steeds en ook nog steeds met bakken vol uit de hemel.
Goed, na de koffie en vlaai doen alsof er niets aan de hand is. Op naar de volgende rust. Schoenen aan, alles weer in pakken, nog even een groepsfoto en verder.
De tocht was eigenlijk fantastisch. Bij Beers en Cuijk zijn de Kraaijenbergseplassen ontstaan door zandafgravingen. Mooi natuurgebied met maremmana-runderen maar die hielden zich ook schuil. Huizen rond het water met in de achtertuin een steiger met waaraan een boot(je) aangemeerd ligt.
Het was prachtig maar foto’s heb ik niet gemaakt. Bang voor vocht in mijn fotocamera. Deze tocht moet met mooi weer gewoon nog een keer gelopen worden, dit was zo jammer. De regen en laaghangende bewolking vertroebelde onze blik, ons brein.
Lopen, zwoegen, pijlen volgen, verkeerd lopen, weer terug lopen. Hoelang duurt het nog tot de volgende rust? Ik wil niet meer. Ik wil naar huis. Geen sprake van, doorlopen. Rond 12.30 uur liepen Grave (mooie stad) binnen waar de 2e rust was.
Inmiddels was het droog geworden en leek het lichter te worden. Els gooide haar poncho in de eerste de beste kliko die ze tegen kwam en zei; zo het is droog, het is klaar. En het was ook klaar met de regen. Toch ben ik na 20 km. afgehaakt. Een klein groepje is verder gegaan, naar de 30 km. en toen verder naar de 37 km. Wat een bikkels jongens.
En ik, balen omdat ik gestopt was. Afgehaakt na 20 km, bang voor blaren vlak voor de 4-daagse. Watje of was het nou verstandig? Op dat moment was het alleen maar balen.
Eén geluk, ‘s-avonds scheen de zon weer en stonden al die kledder schoenen in de zon te drogen terwijl wij genoten van een bbq. Want eten mensen, wat een eten wordt er verslonden met al dat gewandel. De verzorging is er knap druk mee om alles te bedenken en aan te slepen. Na de bbq nog een kopje koffie en de hoogslaper weer opgezocht.
Morgen proberen we het opnieuw en dan hopelijk met beter iets weer dan vandaag.
(Wordt vervolgd)
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.