Vandaag was de Groot Ginkelse loop georganiseerd door Climax en gesponsord door Runners World Ede. Ik beken gelijk, ik heb hem niet gelopen. Dat was in eerste instantie wel de bedoeling maar omdat ik bovenverwachting toch ingeloot ben voor de 4-daagse leek het me beter om de energie wat anders te verdelen.
Na de loting heb ik de afstand van 10 km. veranderd naar 5 km en toen kwam er een brandmailtje/brief dat er niet genoeg vrijwilligers waren. De mail was goed opgezet (vast een communicatie opleiding gehad), mijn hart werd er week van en ik heb mezelf als vrijwilliger opgegeven voor deze dag. Ze hadden me nog nodig ook. Je hoopt dat er inmiddels genoeg aanmeldingen binnen zijn gekomen als je de mail eruit doet maar dat had ik verkeerd ingeschat.
Lotte liep vandaag de halve marathon en was vanmorgen vroeg druk met haar ontbijtje, tasje, horloge, schoenen, sokken nou ja je kent het wel waardoor ik toch wel een beetje verdrietig werd. De weersvoorspellingen waren bovenverwachting, prima weer om te lopen. Deze dag zou een gemiste kans worden dacht ik zo.
Aangekomen op het terrein liep het al aardig vol met lopers. De sfeer was er al prima, iedereen had er zin in. Dat monterde al wat op. Aangekomen bij mijn post, koffie en water schenken was de opdracht met een aantal dames, bleek er ook een dame uit mijn loopgroep gestationeerd te zijn. Het werd gewoon steeds leuker. De andere twee dames kende ik niet maar ook met hen was het prima samen werken.
Nadat we een de lopers uit onze groep en Lotte uitgezwaaid hadden zijn we als een gek bekertjes met water klaar gaan zetten. In totaal waren er rond de 640 lopers en die hebben allemaal dorst als ze terug komen. Bezweet en vies van in de plassen stampen kwamen ze hun watertje halen. Net iets voor mij, heb dan ook met menig loper een babbeltje gemaakt. De fotografe heb ik nog even gesproken, alle prijs uitreikingen gezien, Lotte weer binnen gehaald, gewoon vergeten dat ik eigenlijk een beetje verdrietig was.
Lotte heeft de halve marathon in 1.48.46 gelopen, Super trots was ze en moeder ook natuurlijk. Het was haar eerste halve marathon en ze is zevende van de vrouwen onder de 40 jaar geworden. Zo’n dag kan niet meer stuk. Er was toch één heel klein minpuntje. Ik was heel stoer met de fiets naar de start van het parcours gefietst en dat betekent dat je ook weer terug moet fietsen. Terwijl de donkere wolken steeds dichterbij kwamen de boel helpen opruimen en er nooit aan gedacht dat ik beter maar vast naar huis kon fietsen, beetje dom. Ik heb mijn record verbeterd op dat stukje.
P.s. Kijk en lees ook mee op mijn Facebookpagina zodat je geen blog, foto, haiku of hersenspinsel meer mist. Vind ik leuk!!!
Bewegen en nog veel meer 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.