Kerstavond, eindelijk zittten we. Boodschappen gedaan, voorbereidingen voor het kerst diner en een paar keer ‘I am driving home for Christmas’ gehoord op de radio. Als ik ‘I am driving home for Christmas een paar maal op dezelfde dag gehoord heb dan weet ik, nu gaat het echt kerstmis worden.
Wanneer op kerstavond alles aan kant hebben en met een kop koffie voor ons zitten wordt het tijd voor het ‘Weihnachtsoratorium’ van J.S. Bach. Het liefst kijken en luisteren we het ‘Weihnachtsoratirium’ op de televisie. Niet omdat het geluid beter is maar om het orkest en de solisten te zien. Kijken hoe het ‘Weihnachtsoratorium’ gespeeld, gezongen en beleefd wordt. Vaak hebben we al een live concert gehoord en gezien maar op kerstavond wordt het ‘Weihnachtoratorium’ weer gekeken.
Het openingsstuk begint, pauken, trompetten en wat later het koor. Ik houd bijna mijn adem in om te kunnen luisteren. Ik wil alles horen, alle instrumenten, alle stemmen. Geen geluid maken anders mis ik soms die ene noot of die paar maten in het midden van het openingskoor, ik wil alles horen.
Hier, thuis geldt de ongesproken wet, bij aanvang van het ‘Weihnachts-Oratorium’ wordt er niet gepraat, nauwelijks bewogen, niet opgestaan en gelopen er wordt alleen geluisterd. Luisteren hoe J.S. Bach met juichende trompetten en pauken het verhaal over de geboorte van Jezus verteld.
Oorspronkelijk bestond het ‘Weihnachts-Oratorium’ uit zes cantates, geschreven voor drie kerstdagen, Nieuwjaar, Driekoningen en de zondagen ertussen. Zoals wij het kennen, aan een stuk door gespeeld heeft hij het nooit uitgevoerd. Een aantal koren en aria’s zijn hergebruikt uit cantates geschreven voor feestelijke gebeurtenissen aan het hof. Met het idee dat de cantates in de kast zouden verdwijnen zonder ze ooit weer te kunnen gebruiken heeft hij ze aangepast en hergebruikt in het ‘Weihnachts-Oratorium’. Zijn vaste tekstdichter van dat moment (Picander) heeft de tekst geschreven.
Het ‘Weihnachts-Oratorium’ hoor ik graag in zijn geheel, maar een van mijn favoriete Aria is ‘Schlafe mein liebster, genieße die Ruh’ een slaapliedje gezongen door Maria voor het kindje Jezus in de kribbe.
Schlafe, mein Liebster, genieße die Ruh
Veel luister plezier
Weihnachts-Oratorium – J.S. Bach BWV 248
Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij Irispapilio
Voorheen bij Marja
Bewegen en nog veel meer 