Deze week lukte het me maar niet om een zwijmel te bedenken laat staan erover te schrijven. De woorden wilden maar niet uit mijn toetsenbord vloeien. Te veel afleiding? Zo op het oog leek er niets bijzonders aan de hand te zijn. Maar schijn bedriegt meestal en laat dat nu ook op deze week het geval geweest te zijn. Achteraf heb ik spijt niet gewaarschuwd te hebben. Wie wil nu niet zo’n zalige week vol muzikale afleiding beleven? De klassieke top-400 van NPO4.
Ik moet wel bekennen dat de nummers 400 t/m 300 niet altijd konden bekoren maar je hoort zo wel eens wat anders waarvan je later denkt, ach zo gek was het nu ook weer niet. Oude- en moderne componisten, filmmuziek de meest uiteenlopende klassiekers komen langs. De meeste componisten komen meerdere keren voor in de lijst maar halverwege de lijst kwam J.S. Bach om de hoek kijken en bleef ons de rest van de dagen begeleiden tot het einde van de top-400 lijst. Al jaren voert hij de lijst aan op nummer 1, ondanks pogingen om hem daar te verdrijven, het lukt (gelukkig) niet.
Wie tot mijn verbazing ook steeds opdook was Arvo Pärt. Ik had geen idee dat zoveel mensen liefhebber van Arvo Pärt zijn, een moderne klassiek componist met een bijzonder eigen geluid. Met een moeilijk woord noemen ze het zijn eigen tintinnabuli-stijl, in mijn eigen woorden een klokjes en bellen-stijl. Een levende legende die we evenals Bach tot in de eeuwigheid zullen blijven horen.
Wat zou ik nu van die 400 nummers willen laten horen? Niet de nummer 1, 2 of 3. Niet het Erbarme dich van J.S. Back, niet het requiem van Mozart en ook niet het Spiegel im Spiegel van Arvo Pärt maar de nummer 4, Messe de Requiem Op. 48 I Introit et Kyrie. Niet omdat de nummer 4 net niet op het podium staat want elk nummer dat in de top-400 staat heeft een podium gekregen. Soms met een verhaal van luisteraars vol van mooie herinneringen. Nee precies dit Requiem omdat ik het een beetje vergeten was. Bij de eerste noten dacht ik al oei stil, dat is lang geleden en zoals wel vaker heb ik weer ademloos zitten luisteren naar deze klassieker.
Neem wel de tijd voor dit Requiem want het is niet iets om even tijdens de poets of het tuinieren te beluisteren. Kopje koffie, stukjes speculaas, laat de muziek tot je door dringen, bedenk dat een Requiem een mis is voor de doden. Een mis voor alle doden met Allerzielen maar in sommige gevallen een persoonlijk Requiem. Met deze gedachte een Requiem beluisteren is de muziek beter te begrijpen en veel indringender.
Bewegen en nog veel meer 