De voorbereidingen voor de 4-daagse gaan gestaag verder. Eigenlijk ben je niet zozeer met die 4-daagse bezig, je bent bezig meer met het opbouwen van je conditie en daar moet je wat voor doen in de vorm van kilometers vreten.
Of dat opbouwen een probleem is? Ik geloof het niet. Bij mij tenminste niet.
Je kiest gewoon een aantal leuke tochten uit om te wandelen en je gaat ervoor.
Elke tocht heeft wel iets wat leuk is of mooi of gezellig. Soms heeft een tocht niets van dat alles maar die vergeet ik gewoon zo snel mogelijk.
Ik sla hem wel op om de volgende keer niet weer dezelfde saaie tocht te lopen.
Toch zijn er meer leuke dan minder leuke tochten. De ’30 van Zandvoort’ is ook zo’n leuke tocht. De eerst 30 km. die ik van het jaar liep. Je begint gelijk met 8 km. langs het strand in het mulle zand te wandelen. Zand in je schoenen en sokken, het hoort erbij. Later bleek ook nog zand in m’n ondergoed. Vraag me niet hoe het daar gekomen is.
Terwijl de zon ongeveer in heel Nederland scheen schitterde hij in Zandvoort van afwezigheid. Had de zon geschenen dan was de tocht nog mooier geweest dan hij nu al was. Strand, duinen, dorpjes een stukje stad, alles zat erin. Niets te veel of te weinig behalve van de zon dan. Een grijze dag.
De start is op het circuit van Zandvoort en de finish is in Zandvoort zelf. Centrum Zandvoort hadden ze een gezellig ontvangst voor al de wandelaar.
Muziek, mooie bloemen en natuurlijk een medaille. Op het plein van het centrum had een artiest zijn plek ingenomen, geen idee wie het was maar het verhoogde zeker de sfeer. Het leek haast op Nijmegen tijdens de 4-daagse, een klein beetje dan.
‘s-Morgens vroeg om 5.30 uur vertrokken en tegen 17.00 uur weer thuis. Een flinke dag waar je honger van krijgt. Op de hoek van onze straat een zak patat met berehap pindasaus gehaald een flinke kop koffie en snel met de beentjes omhoog. Strava gaf aan dat we 2300 calorieën verbruikt hadden die dag dus een zak patat met iets extra’s mocht best. Gezond? Eigenlijk niet maar wel lekker.
Wat was het leuk, wat was het warm en wat was het zwaar. Vanaf dag 1 was het zo ontzettend warm dat de moed je gelijk al in de schoenen zakte. Ondanks de warmte was de wil om te gaan en het te volbrengen groot, dus verstand op nul en lopen. Veertig kilometer in een temperatuur van 29°. De volgende dag was het zelfs 32°. Ach die paar graden meer merk je al niets meer van, zo rond de 30° is het gewoon heet. Gewapend met petten, hand- of zakdoeken en liters water zijn we van start gegaan. Al dat water en al die drankjes moeten ook nog eens mee gesjouwd worden, veel extra ballast dus. Langs de kant zijn er wel meer waterpunten dan normaal maar je wilt nu eenmaal goed voorbereid van start gaan.
Onderweg kom je veel mafkezen tegen die met een of andere bijzondere outfit lopen. Langs de kant bij het publiek gebeurt er ook van alles. Enthousiaste studenten die je schreeuwend, fluitend en drinkend uit zwaaien. Fanfares, zangers, dj’s die hun muziek draaien en aan elkaar praten. Jij loopt en het publiek feest omdat wij lopen. Wij, wandelaars willen door omdat veertig kilometer wandelen ongeveer 8.30 tot 9.00 uur onderweg zijn betekent. Een werkdag lang wandelen.
Vanaf dag één hoorde je naar mate de dag vorderde de sirenes gillen van de ziekenauto’s die uitgevallen wandelaars moesten verzorgen of naar het ziekenhuis vervoeren. Vooral dinsdag was het topdrukte wat de ziekenauto’s betrof. Het is een beangstigend gevoel al die ziekenauto’s om je heen. Bovendien wat zou dat kunnen betekenen voor de voortzetting van de vierdaagse? Gaan ze de 4-daagse beëindigen net als 10 jaar terug of mogen we morgen verder wandelen? We mochten verder zoals jullie inmiddels al weten.
De tweede dag had ik een paar kleine blaartjes op gelopen die op de derde dag tot volle ontwikkeling kwamen. Mijn voeten hadden het er slecht mee evenals ikzelf. Met zoveel warmte in een paar dichte schoenen gepropt worden en maar door moeten lopen met een minimum aan rust. Op deze manier kun je op de problemen wachten. Dit was wel de dag dat ik mijn trainingsvriendinnetje tegen kwam. Samen hebben we een aantal kilometers opgelopen en de bijzonderheden gedeeld die we tot dat moment meegemaakt hadden. Daarna ging zij haar eigen weg en ik zocht mijn 2 wandelmaatjes weer op. Niet lang daarna kwam ik mijn trainingsvriendje tegen. Met hem heb ik ook een tijdje opgelopen ondertussen elkaar vertellend hoe zwaar we het deze keer wel vonden. Na een uurtje ging ook hij weer om in zijn eigen tempo verder te kunnen lopen.
Na behandeling van mijn blaren de vorige avond begon dan eindelijk dag 4. Dag 4 is volgens mij de dag dat iedereen denkt de tocht helemaal uit te lopen. Als je al zover gekomen bent dan doe je die laatste dag er even bij. Deze dag had echter nog wat verrassingen voor ons in petto. Na een uurtje wandelen begon te regenen en niet zo’n klein beetje ook. Poncho’s kwamen te voorschijn en aangetrokken en rugzakken werden in plastic verpakt. Het werd stil en je hoorde enkel het ritselen van de poncho’s. Ieder was in gedachten verzonken, vechtend tegen de vermoeidheid, de regen en de kou. Met deze regen is uitvallen een evenzo groot risico als met hitte, zelfs de laatste dag. De weergoden kregen medelijden met ons en toverden na liters water over ons heen gegooid te hebben het mooiste weer van de wereld uit hun hoge hoed.
maar blije en vrolijke gezichten waren. Iedereen was uit gelaten en vrolijk, het was één groot feest. Ik kan me voorstellen dat je denkt, oeh al die mensen niets voor mij. Dat dacht ik ook tot ik één dag in Berg en Dal als publiek langs de kant van de weg heb gestaan. Ik was gelijk verkocht. Het was zo leuk en die sfeer, echt uniek. Toen wist ik het zeker. Ik ga de 4-daagse lopen.
Dit was de derde 4-daagse van mij, vergeleken met mijn wandelmaatjes nog niks bijzonders. Maar ik ga door. Mijn doel is om er in ieder geval 5 uit te lopen. Bij de 5e keer krijg je namelijk een zilveren kruis/medaille en die is wel erg mooi. Als je er dan toch al 3 gelopen hebt ben je al over de helft en moet je er nog maar 2 lopen om die medaille te kunnen krijgen.
Bewegen en nog veel meer 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.