Krachttraining

Dinsdagavond is de 1e training na de Horaloop geweest. Dat hebben we geweten hoor. De trainers hadden er zichtbaar zin in. Eerst even checken wie er zaterdag meegedaan hadden en toen ertegen aan. Het doel is nu om ons sterker te maken voor de volgende wedstrijd/afstand. We gaan nu tot ongeveer 8 km. hardlopen. Of er ook wedstrijden zijn in deze afstand weet ik eigenlijk niet. Ik dacht dat de volgende afstand 10 km. zou zijn. Blijkbaar toch niet. Voorlopig gaan we tot en met februari krachttraining doen om vervolgens in maart weer te gaan hardlopen voor de afstand van 8 km.

Hoe doe je dat dan zou je denken, krachttraining? Nou dat kan ik je na gisteravond dus precies vertellen. We begonnen met het op rennen van een brug over de snelweg in diverse snelheden. Als je de brug af dribbelde moest je je rust pakken (daar heb je hem weer). Eerst op je gewone tempo de brug op en rustig eraf. Daarna een versnelling hoger de brug op en er weer rustig af. Waarna we zo hard mogelijk de brug op moesten en weer rustig eraf. Een brugje pakken van een rustig tempo naar zo hard als je kunt geeft al wat pijntjes in je spieren.

Daarna hebben we een stukje hardgelopen in een rustig tempo en wel naar een tunneltje. Om daar met verschillende soorten passen het tunneltje in en uit te rennen. Meestal als we dan een poosje bezig zijn wordt er op een beetje sarcastisch manier gevraagd door de trainers wie er nog niet moe is. Of iedereen zijn hamstring al voelt? Hi, hi, wat dacht je? Voordeel hiervan is nu dat ik weet waar de hamstring zit. Ik hoor zo vaak dat mensen geblesseerd zijn aan hun hamstring en ik vraag me dan altijd af waar dat ding dan zit? Goed ik weet nu waar hij zit en ik voel hem ook lekker. Na een half uurtje hadden we het weer gehad. Zo nu lekker een stukje rennen op naar de atletiekbaan.

Op de atletiekbaan wachtte ons nog een verrassing. We hadden onze romp nog niet getraind. Daar moest ook nog wat aan gebeuren. Allemaal een yogamatje mee naar buiten en op ons matje werd de corse even onderhanden genomen. Alles onder het felle licht van een paar voetbalveld lampen. Kun je goed aan iedereen zien waar de pijn zit. Opdrukken, planken, buik spieroefeningen vreselijk, helemaal gesloopt was ik. Opdrukken en buikspier oefeningen, vreselijk. Ik denk dat we daar een kwartiertje mee bezig zijn geweest maar voor mij was het zat, genoeg, ik hoef niet meer. Bijna strompelend van de spierpijn kwam ik thuis. Ja en dat werkte dan weer op de lachspieren van Wim. De lieverd.

Waarschijnlijk is het trainen ook genoeg geweest voor de rest van de week. Ik ben snotverkouden en zit door die verkoudheid niet echt lekker in mijn vel. Vanaf zondag werd ik ‘s-morgens al wakker met een beetje keelpijn. De rest van de dag had ik er dan geen last meer van maar vanmorgen was het goed raak. Gewoon snipverkouden. Het loopt zo mijn neus uit. Deze week dus geen gekkigheden meer, gewoon rust houden. Herstellen.

(plaatje van internet)

P.s. Kijk en lees ook mee op mijn Facebookpagina zodat je geen verhaal, foto, haiku en hersenspinsel meer mist. Vind ik leuk!!!