Het lijkt erop dat donderdag wandeldag begint te worden. Met in het achterhoofd dat op donderdagavond in de meeste steden de winkels nog open zijn om onze wandeldag gezellig af te sluiten zijn we weer op pad gegaan. De NS had een mee reiskaart voor Den Haag, vandaar dat we weer richting Den Haag zijn vertrokken. Deze keer wandelden we de andere kant op, niet richting Kijkduin maar richting Wassenaar. Wim had een mooie route gepland en we weten nu hoe de pijltjes te vinden, dat moest goed komen.

Door het Haagse Bos, over landgoed Clingendael, langs renbaan Duindigt richting de duinen. Daar zijn we langs de Waalsdorpervlakte gekomen. Een indrukwekkend monument waar je stil van wordt en wat je tot nadenken zet. Vervolgens hebben we onze tocht voortgezet richting Wassenaar. Oorspronkelijk was het idee om via Wassenaar naar Voorburg te wandelen. Waarschijnlijk klopte het aantal kilometers dat werd aangegeven voor deze route niet helemaal want toen we eindelijk de duinen door waren en bij Hotel Restaurant Duinoord aan kwamen hadden we er al 20 kilometer op zitten. Als we naar Voorburg wilde lopen dan kwamen daar nog eens een kleine 12 kilometer bij. Inmiddels was het bijna 15.00 uur en daar hadden we toch echt geen zin meer in.
Een beetje gedesillusioneerd zij we bij Paviljoen ‘de Klip’ in Wassenaar het terras op gedoken en een heerlijk pilsje gedronken. Om vervolgens de dichts bijzijnde bushalte op te zoeken en richting Den Haag te vertrekken. Voorburg hebben we maar links laten liggen. In Den Haag aangekomen de stad nog even onveilig gemaakt. Ik wilde graag naar een winkeltje in het centrum maar daar kwamen we 5 minuten te laat aan. Ze waren om 17.30 uur gesloten en hadden geen koopavond. Eén geluk, om de hoek zit Indisch Restaurant Garoeda. We zijn er al eens eerder geweest maar toen waren we waarschijnlijk veel te vroeg. Binnen een half uur stond het eten voor onze neus staan, niet echt gezellig. Deze keer was het er veel drukker waardoor we lekker konden genieten van onze Bintang voordat het eten geserveerd werd.
Na het eten nog even bij boekenwinkel Paagman aan de Lange Poten gesnuffeld. Heerlijk al die tijdschriften en boeken. We hebben ons goed gedragen bij Paagman, niets maar dan ook niets gekocht. Er ligt thuis nog genoeg om te lezen en bovendien staan er ook nog wel wat boeken op onze E-readers. Dus richting station en naar huis.
Een geslaagde dag, totdat in Utrecht over gestapt moest worden. We kwamen de trein uit en zagen onze aansluiting op het volgende perron al staan. Veel reizigers inclusief wijzelf zetten het op een lopen om van het ene perron naar het andere te vliegen. Halverwege de trap begon ik al te twijfelen, ben ik nou wel of niet bij die laatste tree? Ja ik ben er dacht ik en daar ging ik hoor. Ik stapte op de rand van de één na laatste tree en ging met kracht door mijn enkel. Ik hoorde hem kraken. Ik heb Wim vastgepakt en ben zo aan zijn arm verder gehinkeld/strompeld naar de volgende trein. Maar we hadden hem wel gehaald!! Achteraf is het gelukkig mee gevallen. Met een paar dagen rust ben ik er redelijk goed vanaf gekomen. Ik klop het nog even af want je weet nooit wat er nog komt.
Ps. op mijn Facebookpagina zijn meer foto’s te zien van deze tocht. Vind ik leuk!!!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.