Koorts

De koorts begint op te lopen, het 4-daagse virus zet door en neemt aardig bezit van mijn brein. Eerst had het nog maar een klein plekje in mijn hoofd veroverd maar het breidt zich gestaag uit. Het virus heeft nog niet alle hersencellen besmet maar het rukt op.

Ik kan er nog wel van slapen maar binnen afzienbare tijd zal de nachtrust vanzelf korter worden. Het gewoel voor het slapen gaan beginnen en steeds langer gaan duren voor de slaap gevat zal worden. Het aantal plasmomenten zal toenemen en bij het krieken van de dag zullen de ogen gelijk zo groot als schoteltjes open gaan.

Hier en daar beginnen zich ook stapeltjes te vormen. Stapeltjes met spullen, spullen die allemaal mee moeten. Van die vergeet dingen die gelijk klaar gelegd moeten worden omdat ze anders alsnog thuis achter blijven.  En je weet dat ze in Nijmegen een vorm van paniek zullen veroorzaken als je ze niet bij je hebt.

 

De laatste kilometers zijn gisteren gewandeld om even te checken of alles het nog doet. Of de geest vertrouwen heeft in het lijf. Zijn de pijntjes nu echt weg of voel ik nog iets? Zit het tempo er een beetje in of moet ik met de 4-daagse toch echt meer vaart gaan maken? Kan ik nu makkelijk mijn drinkfles uit het nieuwe heuptasje krijgen of moet ik alsnog wat anders verzinnen om dat ding weer terug in de heuptas te krijgen?

Het fototoestel kan ik wel thuislaten, dat wordt niks tijdens het wandelen. Duurt veel te lang voor er een foto gemaakt is. Ik kan beter mijn telefoon stand-by houden op de camera dat gaat veel sneller. Moet ik wel onderweg een keer bijladen met een powerbank want dat gaat de telefoon niet redden 8 uur lang.

Aanstaand weekend zijn we druk met familie en vrienden, dan zal de koorts hoop ik iets dalen. Alhoewel zondag gaan we naar vrienden die beide meelopen met de 4-daagse. Drie keer raden waar we het zondagmiddag over gaan hebben. Over de kook raak je ervan.

Maar weet je? Als we maandag onze startkaarten gaan halen daalt er al een heel klein beetje rust over ons heen. We lopen met z’n allen de stad in om sfeer te proeven eventueel de laatste aankopen te doen en vertrekken naar ons logeer adres.

Daar worden rugzakken en heuptassen gevuld, wandelkleding klaar gelegd en het wachten tot we naar bed kunnen begint. Alles is onder controle. Onze hoofden zijn wat minder verhit, de koorts neemt geleidelijk iets af. Maar de volgende dag zal de koorts in alle hevigheid weer oplaaien om 4 dagen lang geest en lichaam volledig in zijn bezit te houden. Het gekke is, we vinden het niet eens erg.